Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Απαντοχη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130521 Τραγούδια, 269403 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απαντοχη
 
ΑΠΑΝΤΟΧΗ
από τη συλλογη στοχασμοι

Ιούλιος μήνας! Καίει ο τόπος, η γη ραγιζει
αναζητώντας σταγόνες νερού, ν΄’αγγγίξουν το κορμί της, που διψάει
Ο ήλιος λές και δεν την λυπάται, προχωράει να διαβή τους δρόμους της μέρας
πούχει παραδοθει στο καμμα του,σαν την κόρη που καίγεται
στου έρωτα την φλόγα
………………….
Κυλούν οι ώρες κι οι δείχτες τρέχουν,δηλώνοντας το φευγιό τους,
μέσα στο μικρό δωμάτιο,που είναι γεμάτο με τις ιδιες παραστάσεις
μερα και νύχτα.
καμμιά αλλαγή κι η προσμονή θεριεύει
πάει καιρός ,πούχει να δεί μια φιγούρα στο μικρό της παράθυρο,
πάει καιρός πούχει νιώσει των χεριών το κράτημα,και τις ματιές να χορεύουν.
Τώρα ζεί καρφωμένη να κοιτά στον μικρό της οριζοντα,μέσα από το ΄λιγο
φως, που της αφησαν να μπένη τα άγανα της ζωής
…………………….
Κι έφυγε ο ένας Ιούλης,κι ήρθε άλλος, κι άλλος,
και η γή της ,γιόμισε ρυτίδες.
πάλι καλοκαίρι, πάλι ίδιες εικόνες στο φεύγα της μέρας.
Δίψα για ζωή!-δίψα το κορμί!
Αυλάκωσε δροσιά να περιμένει.Γλυκειά η απαντοχή μα φέρνει πόνο.
στέγνωσαν τα μάτια……
……………………………
Ξεράθηκαν τα χείλη, ιδρώνει το κορμί αφήνοντας το δάκρυ του
πάνω στις αυλακιές που χάραξε ο χρόνος.
Κι οι δείχτες τρέχουν πάλι στ’ατέλειωτο ταξίδι τους
κι είναι αυτό που την πεισμώνει
ότι αυτούς ο χρόνος δεν τους σταματά! Αλλά τους δυναμώνει!!!!!!!!!!

Κ.λ.inokrini




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

K.L.INOKRINI
 
Μ.Ελμύρας
30-04-2017 @ 16:15

Εξαιρετικό. ένας βουβός σπαραγμός!
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
inokrini
30-04-2017 @ 16:32
σε ευχαριστω πολυ Μ.Ελμυρα!
χωρίς λόγια
30-04-2017 @ 16:46
Ωραίο!!
Μαυρομουστάκης
30-04-2017 @ 17:52
Εξαιρετικό!!!!

Τώρα ζεί καρφωμένη να κοιτά στον μικρό της οριζοντα,μέσα από το ΄λιγο φως, που της αφησαν να μπένη τα άγανα της ζωής
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
30-04-2017 @ 18:19
πούχει παραδοθει στο καμμα του,σαν την κόρη που καίγεται
στου έρωτα την φλόγα ::love.::

ΤΙ ΓΛΥΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ::hug.::
Ευαγγελία Άνδρος
30-04-2017 @ 19:29
Υπέροχο!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::hug.::
Γιάννης Κατράκης
30-04-2017 @ 20:08
Κυλούν οι ώρες κι οι δείχτες τρέχουν,δηλώνοντας το φευγιό τους,
μέσα στο μικρό δωμάτιο,που είναι γεμάτο με τις ιδιες παραστάσεις
μερα και νύχτα.

Πανέμορφο !!!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Κων/νος Ντζ
30-04-2017 @ 20:18
Μπράβο πολύ ωραίο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΒΥΡΩΝ
30-04-2017 @ 20:24
::up.:: ::theos.:: ::up.::
inokrini
01-05-2017 @ 08:47
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥς ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !!!!!!!!!!!!!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ
**Ηώς**
01-05-2017 @ 09:26
και η γή της ,γιόμισε ρυτίδες.......πάρα πολύ καλό!
καλό μας μήνα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο