| |
Πολύς καπνός, λέξεις μισές, απόψε θα ενώσουνε το παζλ σου
Ένα αγκάθι, η καρδιά, φυλακτό που'χεις και τατουάζ σου
Χρόνος βαρύς, πόρτες κλειστές, κρατούμενη ειν'η αγκαλιά σου
μέσα σε τοίχους, γυάλινη σκεπή, μια φυλακή καλή για τ'ονειρά σου
Που έχτισες για να προστατεύσεις,
την ανάσα σου,και την ψυχή σου
Τον δεσμώτη σου πια δεν ελέγχεις
και χάθηκες μες την ζωή σου
Λίγο το φως, παίζουν οι σκιές, κυνηγητό μέσα στο μυαλό σου
Σαν την γυναίκα, μες την Εδέμ, ζητάνε μια μπουκιά απ'τον καρπό σου
Σηκώνεις το βλέμμα, ανάβεις φωτιά, δήθεν να τρομάξεις τα τσακάλια
μα το ξέρεις καλά, το 'χεις στο νου, πως άυπνη θα καίγεσαι τα βράδια
Δεν ζήτησες μια καταιγίδα
σ'ένα θαύμα να πιστέψεις
Δέχτηκες ήσυχη την μοίρα
που διάλεξες,να μην πονέσεις...χμ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
