inokrini
07-05-2017 @ 08:02 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
smaragdenia
07-05-2017 @ 09:02 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!! | |
Κων/νος Ντζ
07-05-2017 @ 09:07 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
**Ηώς**
07-05-2017 @ 09:09 | την ανθρωπιά αγάπησα κι αυτή θα αγαπώ.... | |
Άηχος
07-05-2017 @ 10:06 | Αισιόδοξο, παρηγορητικό κι ελπιδοφόρο στο τέλος, ανατρέπει
την θλίψη και την απελπισία του κυρίως σώματος του ποιήματος,
για ν' αλλάξει και την διάθεση του αναγνώστη.
Πάρα πολύ ωραίο!! | |
πανσελινος
07-05-2017 @ 12:57 | Δυό περιστέρια στα χέρια μου κρατώ
τ΄αφήνω να πετάξουν ψηλά στον ουρανό
χαμόγελο κι ελπίδα στον κάθε το φτωχό
στη μάνα στο παιδάκι που έμεινε ορφανό ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Πολύ όμορφο ! | |
Μαυρομουστάκης
07-05-2017 @ 15:42 | Με Άηχο. | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
07-05-2017 @ 18:45 | Έχεις εσύ ένα μολυβάκι που κεντάει με της ψυχής τα νήματα...............αλήθεια..πως σε λένε?? αν θέλεις μου λές.Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ΒΥΡΩΝ
07-05-2017 @ 22:28 | ::theos.:: ::smile.:: ::theos.:: | |
 |
