Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Του Ίκαρου, το μύθο να θυμάσαι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130211 Τραγούδια, 269323 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Του Ίκαρου, το μύθο να θυμάσαι
 
Αν την ζωή σου όμορφη τη βλέπεις
και δεν σε νοιάζουν αν σου λείπουνε πολλά
αν στον καθρέφτη εκτιμάς αυτό που έχεις
και δεν ζητάς από κανένα δανεικά

Τότε φοβάμαι ότι είσαι ευτυχισμένος
μ' αυτή τη σπάνια κι υπέροχη ομορφιά
σαν ένα άνθρωπο που 'ναι ολοκληρωμένος
χωρίς να ψάχνει να ενώσει δυο μισά

Τότε λυπάμαι, μα φοβάμαι πως θα πέσεις
γιατί έχεις φτάσει απ' τον ήλιο πιο ψηλά
πάντα του Ίκαρου, το μύθο να θυμάσαι
αν πας στον ήλιο θα σου λιώσουν τα φτερά

Το ξέρω είμαι κυνικός και σε τρομάζω
δεν είναι ζήλια ούτε κάτι ενοχικό
μόνο εσένα προσπαθώ να προστατεύσω
από του κόσμου το αρχέγονο κακό

Βλέπεις ζηλεύουν οι θεοί όποιον τους μοιάζει
και πάντα θέλουνε αυτόν γονατιστό
η ευτυχία από μέσα τους ταράζει
και τιμωρούνε πάντα τον αμαρτωλό

Κι εσύ ευτυχισμένος με το τώρα
δεν έχεις τίποτα ανθρώπινο θαρρώ
δεν σε αγγίζουν τα εγκόσμια ψυχοφθόρα
μοιάζεις με άφθαρτο, αθάνατο θεό.

Ίσως και να 'σαι και απλά να μας το κρύβεις
ποτέ μου δε σε γνώρισα καλά
βλέπεις στη Γη εγώ πατώ και σε κοιτάζω
να πας στον ήλιο μ' απλωμένα τα φτερά.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες
 
Κων/νος Ντζ
09-05-2017 @ 13:26
Το ξέρω είμαι κυνικός και σε τρομάζω
δεν είναι ζήλια ούτε κάτι ενοχικό
μόνο εσένα προσπαθώ να προστατεύσω
από του κόσμου το αρχέγονο κακό

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
νικολακοπουλος θανάσης
09-05-2017 @ 14:28
ΚΑΛΗΜΈΡΑ.
javascript:insertext('::up.::',%20'comment') ::up.::
::theos.::
::theos.::
ΒΥΡΩΝ
09-05-2017 @ 15:26
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
pennastregata
09-05-2017 @ 15:56
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::
!Δάφνη!
09-05-2017 @ 16:02
Τότε λυπάμαι, μα φοβάμαι πως θα πέσεις
γιατί έχεις φτάσει απ' τον ήλιο πιο ψηλά
πάντα του Ίκαρου, το μύθο να θυμάσαι
αν πας στον ήλιο θα σου λιώσουν τα φτερά
::theos.:: ::theos.:: ::up.::
Ευαγγελία Άνδρος
09-05-2017 @ 17:26
Πάρα πολύ καλό Σταμάτη!!!!!!! ::yes.:: ::love.:: ::hug.::
rania.foka@yahoo.co.uk
09-05-2017 @ 17:30
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
09-05-2017 @ 17:51
Μπράβο Σταμάτη!!!!
Μας παρουσιάζεις πάντα πολύ ωραία και
φιλοσοφημένη ποίηση.
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
09-05-2017 @ 18:53
Είναι φανταστικό και βαθιά φιλοσοφημένο, τα μπράβο είναι διπλά και η αξία πολύτιμη, γιατί το έγραψαν νεανικά χέρια, που δεν προλάβανε να δούν, τι είναι, της ζωής μαχαίρια, σε φιλώ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
liontari73
09-05-2017 @ 22:21
υπεροχο ποιημα!!!!
χωρίς λόγια
09-05-2017 @ 23:45
!!!!
Κρυσταλλενια
03-06-2017 @ 22:55
Υπέροχα αληθινό και καλογραμμένο.
::theos.:: ::up.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο