Είσαι εσύ που μπορείς
να συνομιλείς με τα κύματα
να μεταλλάσεις τη στεριά
με θάλασσα
κι αντί να περπατάς
να ναυαγείς σε βυθούς
εμβαπτίζοντας ανάσες λυγμικές
που ακροβατούν…
τυλίγονται σε φύκια
ψάχνουν να κρυφτούν
σε κοράλλια πολύχρωμα
και στα κρυμμένα όστρακα
μιας ενοχικής νοσταλγίας
που πνίγεται
στη θαλασσινή αύρα
του μύθου της…
