| |
Η Φωτιά Σου
Αλήθεια η φωτιά σε καίει, με πονάει
Σε αγγίζει, φωτίζεσαι, σου τραγουδάει
Κι όπως στέκεσαι μέσα στο πλήθος, ο ήχος
Αλλάζει, τρομάζω και σκέφτομαι μήπως
Κοιτάζοντας τα δυό μάτια σου και πάλι
Ζαλιστώ απο το χρώμα που μοιάζει με ατσάλι
Κι όπως στέκεσαι μέσα στο άθλιο ημίφως
Η φωτιά σου σε λούζει και θαμπώνεις το πλήθος
Και γι' αυτό θέλω πάλι μαζί σου, μέσ' στη φωτιά
Να γελώ, να χτυπώ, να πεθαίνω...
Και εσύ σαν κοιτάς, μην πονάς, μην ξεχνάς
Πως κι αν είμαι στον κόσμο μακριά, περιμένω
Την σκιά σου στον τοίχο πως πιάνω απ' το χέρι
Και σ' άλλα μέρη μαζί σου πηγαίνω
Τι κι αν είσαι μακριά, τα εμπόδια μικρά
Τη φωτιά σου για πάντα μπορώ ν' ανασαίνω
Αλήθεια η φωτιά σου, κι όσο πονάει
Της ψυχής μου τον πόνο μπορείς να εξαγνίζεις
Τι κι αν στάθηκες λίγο μακριά, μην ξεχνάς
Δυνατά, σταθερά πρέπει να με φωτίζεις
Και γι' αυτό θέλω πάλι μαζί σου, μεσ' στα νερά
Να κυλώ, να ζητώ, να επιμένω
Και εσυ σαν πετάς, μην πονάς, μην ξεχνάς
Την ματιά σου απο ατσάλι για πάντα προσμένω
Την σκιά σου στον τοίχο πιάνω απ' το χέρι
Και σ' άλλα μέρη μαζί σου πηγαίνω
Τι κι αν είσαι μακριά, τα εμπόδια μικρά
Τη φωτιά σου για πάντα μπορώ ν' ανασαίνω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
