Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πεθαίνω με τους ποιητές κάθε ηλιοβασίλεμα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269435 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πεθαίνω με τους ποιητές κάθε ηλιοβασίλεμα
 Οι καταραμένοι
 
[font=palatino linotype]
[B]

[align=center][color=black]Το πορφυρό βασίλεμα που η ψυχή μπουχτίζει
βγαίνουν απ’ τα υπόγεια ανάσες φαντασμάτων
ανούσιες τότε φαίνονται οι ουσίες των πλασμάτων
και κάτι απροσδιόριστα οικείο με ξυραφίζει.

Αρχαίοι περαματάρηδες στυγνής αχερουσίας
προβάλλουν από τις σχισμές αρρωστημένης άχλης
κρατούνε τα βιβλία τους σφιγμένα υπό μάλης
σαν μποτιλάκια ύποπτα κάποιας σκληρής ουσίας.

Είναι οι μορφές των ποιητών και των καταραμένων
μετουσιωμένες σε ασπασμούς που μεταδίδουν θλίψη
και ως η άγρια πλήξη μου παλεύει να με πνίξει
απ ’τις στοές τις οιμωγές φέρνουν των κολασμένων.

Κρυφές αλήθειες μάχουνται στ'αλλήθωρο τους βλέμμα
είναι η γλώσσα τους στρυφνή και κρύα σαν το χρυσάφι
και ως φρίττω και ανταριάζομαι , δεν κάνουνε νισάφι
μόνο μου μεταγγίζουνε το ανήθικο τους αίμα.

Και τότες κάθε ανάγνωσμα μοιάζει φρικτό αστείο
είναι η ζωή μου κάτοπτρο οργής και ραθυμίας
τρέχει η πένα μου γοργά στο πείσμα μιας κηδείας
που άβολο της ετοίμασα το σώμα μου φορείο.


[/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

με το μαράζι πού οι σαλοί παραμιλούν το γιόμα
 
Αλντεμπαράν
22-05-2017 @ 00:15
O τίτλος ειναι στίχος από το Υπόγειο της Ρ. Παππά
Lacrima in Lucem
22-05-2017 @ 00:39
Σπουδαία γραφή! ::theos.::
elena351
22-05-2017 @ 01:04
Το πορφυρό βασίλεμα που η ψυχή μπουχτίζει
βγαίνουν απ’ τα υπόγεια ανάσες φαντασμάτων
ανούσιες τότε φαίνονται οι ουσίες των πλασμάτων
και κάτι απροσδιόριστα οικείο με ξυραφίζει.

::theos.:: ::love.:: ::theos.::




https://3.bp.blogspot.com/-ucMuvE_dmVg/Vu_iqNDSZ2I/AAAAAAAASPs/Hg6FGcNK7fM8tLRzQ6yCWKRbo_yUW7k-Q/s1600/%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B9%2B%25CE%25BC%25CE%25B5%2B%25CE%25BB%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%2B%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%2B%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1%2B%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B9%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7.JPG
tabasco0
22-05-2017 @ 03:04
::wink.::
Κων/νος Ντζ
22-05-2017 @ 07:39
και ως η άγρια πλήξη μου παλεύει να με πνίξει
απ ’τις στοές τις οιμωγές φέρνουν των κολασμένων.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αναπάντεχος
22-05-2017 @ 08:53
Ορισμένα ποιήματα δεν χρειάζονται σχόλια μιλάνε μόνα τους όπως αυτό
**Ηώς**
22-05-2017 @ 09:22
μόνο μου μεταγγίζουνε το ανήθικο τους αίμα.....
::rock.:: ....................................!!!μόνο!
inokrini
22-05-2017 @ 09:23
εξαιρετικο και βαθυστοχαστο ::up.:: ::up.:: ::up.::
Ευαγγελία Άνδρος
22-05-2017 @ 10:22
::love.:: ::love.:: ::hug.::
Skylight
22-05-2017 @ 10:30
Συμφωνώ με την iokrini!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
rania.foka@yahoo.co.uk
22-05-2017 @ 11:05
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
pennastregata
22-05-2017 @ 12:31
Χαίρομαι, στ' αλήθεια, να σε διαβάζω... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Μονοχίτων
22-05-2017 @ 12:50
Εξαιρετικό! ::up.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
22-05-2017 @ 15:27
Ωραίο!
::hug.::
Αλντεμπαράν
22-05-2017 @ 22:25
Ευχαριστώ! ::smile.::
Tαπεινό χαμομηλάκι
22-05-2017 @ 22:51
Πολύ ωραία γραφή!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
22-05-2017 @ 23:56
Γραφή εξαιρετική!! αρκετά δύσκολη, ψαγμένη που δεν τη νιώθει κανείς με μόνο μία ανάγνωση κι ο τίτλος ονειρεμένος, από μόνος του ένα ποίημα ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο