| |
Ζωή σαν θάλασσα
με τ’ αρμυρό κουπί του ήλιου.
Άλλοι διαλέγουν με το σώμα τους παιχνίδια διασκέδασης
ξεροί στης επιφάνειας τον ρου παραδομένοι.
Άλλοι μαθαίνουν απ’ τα ψάρια το κολύμπι και τον θάνατο
μέσα και έξω της ζωής σχεδόν πνιγμένοι.
Μα είναι και άλλοι που με τρόπους και καμώματα
στήνουν καράβια και πανιά με τα κορμιά των άλλων
μακρύτερα να ταξιδέψει απ’το κοντά η ψυχή τους
τάχα πως θα ξεφύγουν κάποτε.
Κι όμως ετούτοι άφθαστοι μονίμως επιστρέφουν
με φαγωμένο το σκαρί με την καρδιά τους άδεια
που τους βαραίνουν κρίματα και τους βυθίζουν σκέψεις.
Κάποιοι φοβούνται, τέλος, τις βουτιές
στα βράχια μένουν κολλημένοι
γλιτώνεις, λένε, άμα δεν ζεις τον πόνο και τον κόπο
μα έλα που αγριεύει η θάλασσα και τους χτυπάει ερήμην
παρασυρμένοι, πρώτοι απ’ όλους να γευτούν
εκείνο που φοβούνται.
Άνθρωποι - κύματα
που πνίγουν την ζωή τους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
