| |
| | Σαν Το Παλιο Κρασι |  | | |
ΣΑΝ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΡΑΣΙ
απο τη συλλογη του μυαλου τα σκορπια
Σαν το παλιό κρασί τα λόγια των μεγάλων,
στα καφενεία των χωριών και στους γιαλούς των νήσων.
Τι κι είναι βράδυ και πρωί πίνεις και ξαναθέλεις
ταξίδια ονειρεύονται, που ΄χαν στη νιότη κάνει με ένα στόχο! Το ψωμί!
βγήκαν στη βιοπάλη. Και με θεριά παλέψανε,
στη θάλασσα στο κύμα.
Κάθε λιμάνι ένας καημός, μικρός και αργό το βήμα.
Γιατί το θέλει ο πηγαιμός να τα ’χεις τετρακόσια,
ορθάνοιχτα τα μάτια σου!
Για ν’ αποκτήσεις τόσα, όσα απ’ τη φτώχια λαχταράς στερείσαι και ματώνεις
μα πάντα να ’σαι τίμιος και να επιβιώνεις.
με τέτοια αξία κι αρετή !
Σαν το παλιό καλό κρασί θυμούνται μουζικάντες,
που ’χανε γλύκα στη φωνή στο ούτι, στο λαούτο,
παράπονα οπού ’βγαιναν στο άκουσμα ετούτο!
και κράτησαν μες τη ζωή και πέρασαν τα χρόνια.
Πιο πέρα ακούς το λόγιο!
σου γνέφει να πας κοντά του,
να βγάλει απo τη σκιά όσα βαστά η καρδιά του,
όσα στο νου του γνώρισε από την πόρεψή του,
μες τις αράδες των σοφών!
Κι όσα απ’ αυτούς εθέλησε απόσταξη να κάνει,
να βγάλει ’κείνό το ποτό οπού δε φέρνει ζάλη.
μα μόνο γνώση κι αρετές μ’ αυτές πια να βαδίσει.!
Μεγάλοι άντρες νέε μου ! ο Πλάτων, ο Σωκράτης
ο Πυθαγόρας και ο γιατρός που Ασκληπιό τον λένε,
που άφησε τη γνώση του στο γιο του Ιπποκράτη,
κι αυτός που λες τους έγιανε ψυχή μα και το σώμα!
Κι άλλοι πολλοί απόσταγμα σοφίας μας αφήκαν!
κι άλλες γενιές οπού ’γιναν πάνω σ’ αυτούς σταθήκαν!
ήπιαν εκείνο το κρασί και φτιάξαν κι αυτοί δικό τους.
Και σ’ όλο αυτό το πάνθεον, στήσανε το χορό τους.
από δεξιά, κι από ζερβά από βορρά και νότο.
Τ’ άκουσες παλληκάρι μου;
διδάσκαλοι του πνεύματος εφτιάξαν, θεσπίσαν νόμους.
Γιατί ήθελαν αγνότητα κι όχι ζωή με ανόμους.
κι άλλοι, πολλοί… ψάξε να βρεις να πιεις απ’ το κρασί τους !
Πιο κάτω οι ευδαίμονες που μόνο γέλια έχουν,
πειράγματα και χωρατά για όποιονε πετύχουν.
Κι έτσι ξεχνούν τα βάσανα τις πίκρες της ζωής τους,
πίνουν ξεχνάνε και ζητούν το πέρασμά τους να ’ναι,
ανώδυνο κι ασήμαντο μες του κρασιού το δρόμο.
Βάλε βαρέλια γέμισε και κλείσε σε πιθάρια,
σ’ όλη αυτή του τη σοδειά που έχει αυτός ο βιος,
και σφράγισε τ’ αρώματα να μη τα πάρει ο αέρας,
κι όταν μονάχος κάθεσαι σκέψου και κοντοστάσου,
σε όλα αυτά που άκουσες με το μυαλό στοχάσου
συγκέντρωσε τα υλικά και φτιάξε το κρασί σου,
με συνταγές απ’ το παλιό που ’χει τρανή αξία
κ.λ
(ΙΝΟΚΡΙΝΙ}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | K.L.INOKRINI | | | |
|
Γιάννης Κατράκης
28-05-2017 @ 12:26 | βγήκαν στη βιοπάλη. Και με θεριά παλέψανε,
στη θάλασσα στο κύμα.
Κάθε λιμάνι ένας καημός, μικρός και αργό το βήμα.
Πανέμορφο " Σαν το παλιό κρασί " Ξεχωριστό !!!!!
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Ευαγγελία Άνδρος
28-05-2017 @ 13:09 | Καλό μεσημέρι!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: Πολύ όμορφο!!!!!!!! ::kiss.:: | | ΛΕΩΝ54
28-05-2017 @ 13:33 | Όσο το διαβάζεις, τόσο δεν θέλεις να τελειώσει. Σαν παλιό κρασί κι αυτό. Πάντα τέτοια ΄΄γιοματάρια΄΄ να γράφεις!!!! | | Κων/νος Ντζ
28-05-2017 @ 13:34 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | smaragdenia
28-05-2017 @ 15:45 | ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ | | Αναπάντεχος
28-05-2017 @ 18:40 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
28-05-2017 @ 20:03 | ::up.:: ::rol.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
28-05-2017 @ 20:04 | Με το φίλο Λέων, πολύ όμορφο. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | annadrak
28-05-2017 @ 22:11 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
