Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Λίμνη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λίμνη
 
Μια νύχτα θλίψης και περισυλλογής τον αμίλητο Γέροντα ρώτησα, τί νους ανθρώπινος σημαίνει.
«Μια λίμνη έχουμε μέσα μας, να εδώ...» και μού ‘δειξε με το τρεμουλιαστό του δάχτυλο στο κεφάλι.
«Μια λίμνη με ήρεμα, γαλήνια νερά και στάσιμα. Μα μη γελιέσαι όμως, κοπάδια ψαριών περνούν ξεγλιστρώντας ανάμεσα από τα νερά της και τα θολώνουν, με τρόπο που η λίμνη αναπάντεχη ταραχή δοκιμάζει.

«Τί σημαίνει αναπάντεχη ταραχή Γέροντα;»
«Τα ψάρια της λίμνης είναι αμέτρητα, όσα τα άστρα του ουρανού απόψε. Είναι οι σκέψεις μας, πολλές ενωμένες προς την ίδια κατεύθυνση, ασφαλείς και σίγουρες, άλλες μόνες και φοβισμένες κολυμπούν, άλλες μεγάλες, άλλες πιο μικρές, μα κανείς δε γνωρίζει εάν ο χρόνος θα τις θεριέψει και αυτές και γενούν κάποτε μεγαλύτερες από τις πρώτες. Αναπάντεχη ταραχή είναι το αδιέξοδο του μυαλού. Οι διαδρομές που μπορεί να διαλέξει κανείς στα νερά της λίμνης είναι όσοι και οι αριθμοί, δεν ξέρεις ποιά πρέπει να ακολουθήσεις. Άλλη από αυτές σε οδηγεί κατ’ ευθείαν στα βράχια, άλλη στην ονειρική του βυθού αγκαλιά και άλλη αενάως βασανιστικά σε γυροφέρνει στον ίδιο καταραμένο προορισμό».

«Πώς μπορώ, Γέροντα, να γνωρίσω τη λίμνη μου;»

«Εξερεύνησέ την σαν να είναι η πρώτη φορά, όσο μπορείς, στα στενά ανθρώπινα χρονικά σου όρια, κολύμπα αδηφάγα σε αυτήν, ανακάτωσε τα νερά της, κάνε την φουρτούνα. Γνώρισε τα όριά της, τους τόπους που τα νερά της γλείφουν τις ακτές. Σου είναι άγνωστες, μα μην τις φοβηθείς, κολύμπα προς το μέρος τους, ακούμπα τις σαν χάδι, γνώρισε τις και όταν νιώσεις έτοιμος, μη διστάσεις, σαν κύμα συνόδευσε τα νερά σου, έτσι που τη λίμνη σου χειμαρρώδες ποτάμι να κάνεις που θα καταπιεί και θα πνίξει το άνυδρο και διψασμένο χώμα. Τώρα είσαι μόλις μια λίμνη, μικρή, περικυκλωμένη από ακλόνητα και αμετακίνητα αχανή εδάφη και μεγαλεπήβολα βουνά που επιβάλλουν την ψυχρή σκιά τους πάνω σου, μη επιτρέποντάς σου να γευτείς του ήλιου τις ακτίνες, μα αυτό μονάχα να έχεις στο νεαρό σου μυαλό, πως ο Κόσμος μας από νερό βασιλεύεται, από νερό δα σαν αυτό της λίμνης σου, δίχως αυτό η ζωή, ζωή δε θά ‘ταν».



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
16-06-2017 @ 23:48
::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
"μαριαννάκι!"
17-06-2017 @ 01:41
::theos.:: ::theos.::
Υπέροχο και το γραπτό σου και το nickname! ::clown.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο