| |
| | Σαν σου κλαδεύαν τα όνειρα |  | | | Καλημέρα καλοί μου φίλοι, έψαχνα ένα ερωτικό...μα απόψε δεν έχω καλή διάθεση.....να είστε καλά ευχαριστώ πάρα πολύ. | | |
Τα σκαλοπάτια ανέβαιναν, ως τ` ουρανού την άκρη
είχαν πόνο και καημό, κυλούσε, ένα δάκρυ
Ψηλά...πολλά και δύσβατα, μ` αγκάθια στολισμένα
μπουσούλαγες κι έλεγες, θεέ...θα ανέβω ένα
Ήσουν παιδί μικρό παιδί κι αυτή τεράστια σκάλα
έδωσες το χέρι σου...μα και της μάνας γάλα
Σ` αγκύλωναν και μάτωνες, όλα της γης αγκάθια
σου τρυπούσαν τη ψυχή , σκεφτόσουν, η προσπάθεια!!!
Κεφάλι, σήκωνες ψηλά ....ζήλευες το φεγγάρι
κι έβαλες στόχο, αψηλό, θέρισσο τ` Αλωνάρη
Πέτρες, στενές, γλύστρούσανε, του ουρανού οι σκάλες
σηκωνόσουν κι έπεφτες, στα μάτια σου ψιχάλες
Είπες...θ` ανέβω, το μπορώ, έχω σύμμαχο τα νιάτα
όταν..το χέρι, σ` άφησαν...δύσκόλεψε η στράτα
Την ερημιά είχες μέσα σου, μα κοίταγες στα ύψη
κι όλο η ψυχή κοβότανε, απ` των ανθρώπων, μίση
Μεγάλωνες...και πείσμωνες, έλεγες....θα φτάσω...
σαν σου κλαδεύαν τα όνειρα, ούρλιαζες...θα πετάξω
Το ένιωθες, κουράστηκες, μα έφτασες στη μέση
γάτζωνες πόδια και το νου...άκουγες!! θα πέσει!!!!!!!!!!!!!!!
Χίλιους αιώνες χρειάστηκες, χίλια τα σκαλοπάτια
στον εαυτό σου μίλαγες, θωρούσες, άσπρα άτια!!
Τους μήνυσες, εγώ θα` ρθω, το βλέπω είμαι κοντά σας
θεριέψανε τα θέλω μου και θέλω τα ονειρά σας!!!!!!!!!!
Υψώθηκες..πέταξες, έφτασες πια στο τέρμα
είχες για τη προσπάθεια, τρανό του ήλιου γέρμα!!!!!!
Εκείνο, εκεί, το φωτεινό! στα ουράνια που ροδίζει
γέλασες...σαν το παιδί.....στ` ανέβασμα που αξίζει!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 12
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
22-06-2017 @ 00:41 | Αφιερωμένο από καρδιάς σε εκείνες τις ψυχές που ίσως το χρειάζονται σήμερα..ίσως αύριο..κι αχρείαστο καλύτερα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | inokrini
22-06-2017 @ 00:43 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Κων/νος Ντζ
22-06-2017 @ 01:04 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Medelegief
22-06-2017 @ 01:50 | Συγχαρητήρια.Η ποιότητα της δημιουργίας σου μου θύμησε Καβάφη.Συγχαρητήρια. ::love.:: Άριστα. ::theos.:: ::theos.:: | | Κάποιος κάπου κάποτε
22-06-2017 @ 02:00 | O δρόμος
-------------
Την ανηφόρα διάλεξα
για δρόμο μου...
σιγοτραγουδώντας
την ανέβαινα...
τ΄αγρίμια παραμόνευαν
το δρόμο να μου κόψουν...
μέσα απο ανήλιαγες σπηλιές
τα ερπετά κρυμμένα
μου δείχναν την κακία
και το μίσος...
το κορμί μου λύγισε...
Η πίστη μου στο φώς
και στην αλήθεια...
ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ
θρονιασμένη στην καρδιά μου
κουράγιο φώναζε...προχώρα...
θα φύγει το φθινόπωρο...
θα φύγει ο χειμώνας...
στήν κορυφή σε περιμένει η άνοιξη
και κεί θα ξαποστάσεις...
Μην τα φοβάσαι τα ερπετά
κρυμμένα θα παραμείνουν
στη ντροπή τους...
Εκείνο, εκεί, το φωτεινό! στα ουράνια που ροδίζει
γέλασες...σαν το παιδί.....στ` ανέβασμα που αξίζει!!
Απλά υποκλίνομαι στο υπέροχο της γραφής σου
και στο μεγαλείο της ψυχής σου!!!
::love.:: ::love.:: ::love.::
https://www.youtube.com/watch?v=2r9d9c9GOcg | | Μονοχίτων
22-06-2017 @ 09:07 | Πολύ καλό αλλά κρατώ το "Τους μήνυσες, εγώ θα` ρθω, το βλέπω είμαι κοντά σας θεριέψανε τα θέλω μου και θέλω τα ονειρά σας!!!!!!!!!!"
::rol.:: | | **Ηώς**
22-06-2017 @ 09:20 | Εξαιρετικό !!!!!!
Υψώθηκες..πέταξες, έφτασες πια στο τέρμα
είχες για τη προσπάθεια, τρανό του ήλιου γέρμα!!!!!!
στ` ανέβασμα που αξίζει!!....αυτή είναι η ανταμοιβή
Η παραίτηση είναι θάνατος εν αντιθέσει με το πείσμα για το ευ αγωνίζεσθαι...
https://youtu.be/w07tWZ7ykAY ::love.:: | | tabasco0
22-06-2017 @ 09:27 | ::up.:: ::up.:: | | Stoforos
22-06-2017 @ 10:13 | ((Την ερημιά είχες μέσα σου, μα κοίταγες στα ύψη
κι όλο η ψυχή κοβότανε, απ` των ανθρώπων, μίση
Μεγάλωνες...και πείσμωνες, έλεγες....θα φτάσω...
σαν σου κλαδεύαν τα όνειρα, ούρλιαζες...θα πετάξω))
Μπράβο αγαπημένη Γεωργία ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | rania.foka@yahoo.co.uk
22-06-2017 @ 10:32 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Vasilis Elgreco
22-06-2017 @ 13:47 | Χωρις λογια ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΒΥΡΩΝ
22-08-2017 @ 17:23 | ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
