Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ατιτλο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269375 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ατιτλο
 
Δεν θα σας πω για τις μέρες και τις νύχτες μου.
Καλά περνούσα πάντα.
Είμαι βλέπεις από εκείνα τα παιδιά , που ακόμα και στη μεγαλύτερη μαυρίλα,
Θα έβρισκαν τρόπο να χαμογελάσουν.
Δεν μου πάει το μαύρο και δεν του πάω , ούτε εγώ .
Είμαι από εκείνα τα παιδιά , που είναι παιδί ακόμα.
Που ότι του καρφωθεί στο μυαλό , απλά πάει και το κάνει.

Είκοσι εννιά , κουβαλάω στη πλάτη μου, και αν με ρωτήσεις το αγαπημένο μου μέρος στην Αθήνα , θα σου πω το Αllou fun park, και ας με κάνει να ανακατεύομαι…
Δε βαριέσαι! Και άλλα με κάνουν να ανακατεύομαι , και δεν είναι απ΄ τη ζάλη και τις τούμπες…

Ο άνθρωπός μου, λέει ότι έχω πολλαπλές προσωπικότητες και δεν θα βαρεθεί ποτέ.
-Γελάω- Πιάνω τη βούρτσα, τη κάνω μικρόφωνο και αρχίζω και τραγουδάω με ύφος το Bang , bang you shot me down .

Σε έχω δει πως με χαζεύεις…

Κάνεις πως κοιμάσαι , και το ένα μάτι σου μένει ανοιχτό, ενώ εγώ περιφέρομαι στο δωμάτιο , και μόλις ακουστεί το ‘‘Μπαμ’’ , ακούω και τη φωνή σου .
- Τι βλακεία έκανες πάλι;
Όταν παντρευτούμε , μου λες, θα κάνουμε τουλάχιστον είκοσι φορές πρόβα , το περπάτημα προς την εκκλησία ,θα γνωρίζεις ακριβώς τη διάμετρο του πλακιδίου , μη πέσεις και σκοτωθείς.
- Δεν παντρεύομαι σε εκκλησία με νυφικά ,τακούνια και αηδίες, προτιμώ σε μια αμμουδιά ξυπόλυτη και αν έχει και ένα ξωκλήσι έχει καλώς….
Αν δεν έχει , θα ενωθούμε μόνοι μας, εμείς τα αστέρια , η θάλασσα και οι γοργόνες !

Πάντα πίστευα στις γοργόνες, στα πνεύματα και στους εξωγήινους.
Δεν το λέω παραέξω όμως, μην με περάσουν για τρελή !
Μόνο εσύ το ξέρεις, που με θεωρείς ήδη!

Περπατάμε …

Βλέπω τον Χρήστο , είναι ξαπλωμένος πάλι έξω από τη πολυκατοικία.
– Ευτυχώς δεν κάνει κρύο , απόψε-
Παίρνω από το περίπτερο , τσιγάρα , κάτι φαγώσιμο και μια μπύρα.
Τον φιλεύω.
- Είσαι καλά ;
- Καλά είμαι -μου χαμογελάει- πως μπορώ να μην είμαι ; Βλέπεις κάτω από τι θέα κοιμάμαι ;
Και μου δείχνει το ολοστρόγγυλο φεγγάρι.
- Βλέπω .
- Οι άνθρωποι ομορφιά μου , κλεισμένοι στα ντουβάρια τους χάνουν τα καλύτερα, μεγαλώνουν και δεν θυμούνται το φεγγάρι, εσύ κοίτα να μην το ξεχάσεις !
- Δεν το ξεχνάω , Χρήστο !
Βουρκώνω..
Ο φίλος μου ,μου δίνει το χέρι του και μου κλείνει το μάτι .
- Έλα , πάμε
- Καληνύχτα Χρήστο.
- Αμήν!

Σκοντάφτω,
Ακούω το Χρήστο..
- Πρόσεξε μην πέσεις!
- Ε, και τι; Σιγά! Δεν θα ξανασηκωθώ;
- Μπορεί και όχι..




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Μονοχίτων
23-06-2017 @ 13:47
Πολύ καλό
::rol.::
"μαριαννάκι!"
23-06-2017 @ 14:35
::up.:: ::theos.:: Υπέροχο..
Κων/νος Ντζ
23-06-2017 @ 14:54
Αψογο! Διαφορετικό!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
23-06-2017 @ 15:50
::hug.:: ::hug.::
tabasco0
23-06-2017 @ 17:39
ναι ::wink.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
23-06-2017 @ 18:30
Στο ότι σηκώνεσαι είναι η μαγεία που τη λέμε δύναμη, στο ότι τραγουδάς είναι η ζωή και στο ότι αγαπάς είναι το γέλιο σου, να το κρατάς πάντα, μας κάνει και εμάς πιο αισιόδοξους, καλό βράδυ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
κυριακάκης
22-07-2017 @ 11:19
ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ!!!
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ!! ::up.::
Rannia . k
30-08-2017 @ 16:09
Πάρα πολύ ωραία δημιουργία!!!
Καλό σου απόγευμα!!

::smile.:: ::yes.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο