| |
| | Ακρίτας - Ο πύργος του Ακρίτα |  | | |
Στο μυαλό μου, μια εικόνα σου ταιριάζει
γιατί οι λέξεις μου, μου φαίνονται φθηνές
το να γράψω εγώ για σένα, με ταράζει,
έχεις σίγουρα μεγάλες αρετές.
Έτσι λοιπόν θα περιγράψω αυτό που βλέπω
κι αν σε μπερδέψω, ειλικρινά, με συγχωρείς
θέλω να ξέρεις ότι δε μου επιτρέπω
να γράψω ψέματα στο λέω εξ αρχής
Σκοτάδι γύρο σου βαθύ, κι εσύ μ΄ ένα καντήλι
στο ξύλινο γραφείο σου, σκυμμένος σε χαρτιά
φτερό του φοίνικά κρατάς, το ρίχνεις στη μελάνη
και γράφεις αναμφίβολά, ποιήματα της φωτιάς
Εικόνες ατελείωτες, στροφές, ζωή γεμάτες
φλερτάρουν με το θάνατο, σε δυνατά γραπτά
λέξεις που δεν ταιριάζουνε, κι όμως μπροστά μου να τες
δημιουργούν συναίσθημα που μένει στη καρδιά
Το ξύλινο γραφείο σου, παλιό και πληγωμένο
λεκέδες που δεν έφυγαν, απ άλλη εποχή
και πίσω ένας πίνακας, παλιός ξεθωριασμένος
κάποια γυναίκα στέκετε, μάνα ή αδερφή.
Το τζάκι στέκει αρχοντικό στο πύργο σου κι απόψε
μαρμάρινο, περίτεχνο, η φλόγα πάει ψηλά
και τρεμοπαίζει η φωτιά, που τη κοιτάς για ώρα
σ’ αρέσει πως χορεύουνε, αυτή και η σκιά.
Έξω απ τον πύργο σου ο κήπος έχει δέντρα
κάποια μεγάλα, κάποια λίγο πιο μικρά
τα κυπαρίσσια ξεπερνάγανε τα πεύκα
μα ‘γω κοιτούσα… μία κλαίουσα ιτιά.
Και από πάνω το φεγγάρι να φωτίζει
όλα τα αστέρια, στη δική σου την αυλή
ένα αεράκι δροσερό μου ψιθυρίζει
κλείσε τα ματιά για να αλλάξεις εποχή
Κλείνω τα μάτια μου, και βλέπω να πετάω
χάνεται ο πύργος κι έχω φτάσει πια ψηλά
είν’ όλα μαύρα και στο τέλος που γυρνάω
βλέπω στα μάτια σου, πως ήταν όλα αυτά
Κι απλά εσύ, χαμογελάς, με καλοσύνη
σα να μην έζησες ποτέ στον πύργο αυτό
τόσο σκοτάδι, όλο φως πια έχει γίνει
σε ένα όμορφο γαλάζιο ουρανό
Είσαι απλός, κι ειλικρινά ευτυχισμένος
σαν ένας άνθρωπος, που όλα τα ‘χει βρει
αναρωτιέμαι αν εσύ είσαι ο ίδιος
ή αν απλά όλα τα έχω φανταστεί
Αυτά είναι όσα ένιωσα, μέσα απ’ τα ποιήματα σου
όσο έντονα τα έζησα, τόσ’ έντονα τα είπα
αυτός ήταν ο πύργος σου και στον αφιερώνω
ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Τάσο τον Ακρίτα!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
"μαριαννάκι!"
07-07-2017 @ 02:46 | σκυμμένος σε χαρτιά
φτερό του φοίνικά κρατάς, το ρίχνεις στη μελάνη
και γράφεις αναμφίβολά, ποιήματα της φωτιάς
::up.:: ::up.::
Μπράβο σου και μπράβο του! ::hug.:: | | Celestia
07-07-2017 @ 03:09 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
07-07-2017 @ 09:00 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
μπράβο Σταμάτη!!!!!!! | | ακριτας
07-07-2017 @ 10:23 | Σταμάτη! καλημέρα!!
Θεωρώ πως εισαι σπάνιος Άνθρωπος.
είσαι δηλαδή φτιαγμένος από εκεινη την ιερή φτιαξιά του Ανθρώπου που αντλεί
τη χαρά της ζωής συνυφασμένη με την ανιδιοτελή προσφορά και το δόσιμο της αγάπης
Δεν σου κρύβω πως διαβάζοντας τους στίχους που ετσι απλόχερα
μου χάρισες ένιωσα μεγάλη χαρά και συγκίνηση.
Ολόψυχα σ' ευχαριστώ για την τιμή που μου επιφύλαξες,
Εύχομαι να συνεχίσεις ακμαίος και δυνατός να κάνεις αισθητή
την παρουσία σου στο stixoi.info και να μας συντροφεύεις ευχάριστα
με τα ανεπανάληπτα αφιερώματα σου δίνοντας ετσι γενναιόδωρα
τη χαρά που μου χάρισες και σε αλλους/ες που αναμφίβολα το αξίζουν.... ::yes.::
Στο αφιερώνω!!
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=260575 | | Κων/νος Ντζ
07-07-2017 @ 10:22 | Μπράβο Σταμάτη και πάλι!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Άηχος
07-07-2017 @ 10:36 | Μπράβο σου Σταμάτη! Μπράβο σου!!!
Έγραψες εξαιρετικά ένα υπέροχο ποίημα-
αφιέρωση, για έναν ξεχωριστό ποιητή!!
Δεν σου κρύβω ότι το διάβασα πολλές φορές,
δεν ξέρω γιατί αλλά το σημερινό το βρήκα
αριστούργημα. Και πάλι μπράβο σου.!!! | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
07-07-2017 @ 12:56 | Φωτεινό εσύ παλικάρι...τι να γράψω σήμερα και να μην είναι λίγο και για τους δύο, έγραψες με περίσσια ομορφιά , για αυτή τη μεγάλη ψυχή που τα γραμμένα της μας ταξιδεύουν στα λημέρια της ανθρωπιάς , της αγάπης, του άλλοτε πικρού κι άλλοτε γλυκού έρωτα, που μόνο αυτός ξέρει να τον ζωγραφίζει τόσο όμορφα.Είναι σπουδαίο να έχουμε τη τιμή να διαβάζουμε στις λέξεις, την ωραιότητα και το μεγαλείο των ανθρώπων, ναι κι εγώ πιστεύω, ότι το ποίημα σου σήμερα είναι εξαιρετικό!!του έγραψες όλα όσα θα ήθελα με τη ψυχή μου να του πω, γιατί τ` αξίζει. Συνέχισε με τα γαλάζια καθάρια σου μάτια να βλέπεις την ομορφάδα στους ανθρώπους, κι εμείς οι μεγάλοι να ελπίζουμε στις δικές σου γενιές, για ένα αύριο καλύτερο από το χθες. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | LEON 20
08-07-2017 @ 07:53 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
