| |
Βγαίνουμε μια βόλτα στο Σύνταγμα
πρόσωπα σκυμμένα, κατσούφικα.
Οι άνθρωποι φωνάζουν στα αυτοκίνητα
κι'εγώ κρατώ το χέρι σου σφυχτά
Σου ψιθυρίζω κάτι στα κρυφά
και εσύ γυρνάς και μου γελάς γλυκά
Και ρίχνω γύρω μου άλλη μια ματιά
τα πάντα τώρα αλλάζουν ξαφνικά
Αυτός ο κόσμος
που δεν αντέχεις να κοιτάς
πόσο όμορφος μοιαζει
μωρό μου όταν χαμογελάς
Παίρνουμε το τρένο του γυρισμού
το άγχος των ανθρώπων αντηχεί παντού
μέσα στην οθόνη του κινητού
το νόημα της ζωής ψάχνουνε αλλού
Σου ψιθυρίζω κάτι στα κρυφά
και εσύ γυρνάς και μου γελάς γλυκά
Και ρίχνω γύρω μου άλλη μια ματιά
τα πάντα τώρα αλλάζουν ξαφνικά
Αυτός ο κόσμος
που δεν αντέχεις να κοιτάς
πόσο όμορφος μοιαζει
μωρό μου όταν χαμογελάς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
