Την επομένη της στιγμής, άνοιξα το τετράδιο, χαϊδεύοντας το βλέμμα σου στον ήλιο
[align=left] [B] [I]
. *~* Αστάθμητος *~*
Μοσχοβολιές ερωτικές
κύμα, λαχτάρας πλοίο ...
ασύμμετρα, προκλητικές
σχίζοντας το σκοτάδι στα δύο
που νήστεψα πολλά φιλιά
στο περασμένο κρύο.
Την επομένη της στιγμής
άνοιξα το τετράδιο
χαϊδεύοντας το βλέμμα σου στον ήλιο
κι έγινες φέγγος της Αυγής
φλόγας, προαύλιο
το φιλντισένιο σου στήθος.
Στο κορμί σου με νιώθεις
ξαναγεννιέμαι
στο σπασμό των ηδονών
κύματα σιγοκαίνε
πεθαίνει το λάθος, στο άγουρο δέος
στου πόθου το πάθος
κι εμφανίζετε η κολασμένη λέαινα.
Τίποτα δεν είναι πλέων αδύνατον
"αστάθμητος", των γονιδίων υπάρχον ...
* * * * * * * * * * * * *
Θα 'θελα να σ' ακούσω να τραγουδάς
κρασάκι μου κόκκινο γλυκό
της πεθυμιάς μου αστέρι
να τρέμεις όταν σε φιλώ
καυτό μου καλοκαίρι!
. . . * * Nikos D. Stoforos * *
