| |
Κι εγώ που νόμιζα πως έκλεβα
από το βιός του χρόνου
δες πως κατάληξα ξανα ΄
γυμνός από αλήθειες
Πως να τ’ απαρνηθώ
με προετοίμαζε το απόκτημα μου.
Να κλαίς ή να γελάς μ΄ αυτό το πάθημα ,
ένα και το αυτό νομίζω είναι.
Κι ας έχει πάρει όψη σοβαρή
η μορφή , στη σκέψη των.
Μονάχα για ένα αμφιβάλλω,
αν όντως έκλεψα αρκετά'
αν όσο θα πρεπε στ΄ αλήθεια
ξεγυμνώθηκα.
Το γέλιο, η αποστροφή,
η συμπάθεια στα βλέμματα,
οι καλοντυμενες ερινύες,
ούτε το κλαμα μου ούτε το γέλιο μου
ποτέ τα γεύτηκαν. Για την ντροπή ούτε λόγος.
Τι θέση άλλωστε έχει η ντροπή σ ένα γυμνό κορμί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
