| |
Κάτι αυτόματο
Ο τόνος- στην @γάπη,
γαληνεύει,
σιγεί το μυαλό.
Έρχεται μια στιγμή που κινούνται
μόνα τους όλα, σού.
Δεν θα τα αφήσεις;
Τα δάχτυλα μου όλα
από την πολύ την ένταση
Συσσωρευμένη - κόμπους σωρό
γιομάτα- σε έναν χορό κυλισμένα
που τρώει την σκουριά του
Δεν γίνεται τίποτα για κανέναν ή γίνεται
για τον κανένα από μόνο του
Πιθανό ήταν, η στιγμή -ως πάντα εύκαιρη-
Να κάνω κάτι, οτιδήποτε! ΠΕΡΝΆΕΙ
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ ΑΠΌ ΤΑ ΔΙΚΆ ΜΟΥ ΧΕΡΙΆ
Κάτι που να μη χρειάζομαι
Την ανταπόκριση,κανενός άλλου,
πέρα από μένα
Λεπτομέρεια.......
Ξέρω πως το άτονο σύστημα είναι σαφές
Ξεκάθαρο δείγμα αντίστασης, ουχί αντίδρασης..
Όμως τι είναι επί τούτου,
και η στάση ζωής;
Μη παραχώρηση δεν είναι;
Έτσι το σκέφτομαι τώρα- και τώρα συμπληρώνω
εκείνη την ώρα δεν σκεφτόμουν τίποτα
Απλά.. έγραφα
Την βροχή, με βροχή....
Και τώρα βρέχει.βρέχει συνέχεια.
Μαζί με αυτήν μα κι αυτό τρέχει, σαν αστραψιά
σκιά της, από κοντά!
Το χάμοΓΈΛΙΟ
και δεν το φτάνει- υποΛογισμός.
Παιδί στίς λάσπες, που κολλάει πάνω σου
άγνωρο, ανέμελο..τόσο, πόσο!
Κάτι αυτόματο, παραΚαλώ.
Ο τόνος στον Έρωτα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
