| |
| | Αδιαφόρησα |  | | | Ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ... | | |
Μυρωδιά καμένου στον αέρα...
Ενστικτωδώς κοίταξα από το παράθυρο...στιγμιαία ανάγκη να αποδράσει το μάτι και η σκέψη...
Πυκνός μαύρος καπνός έβγαινε από τον αεραγωγό του διπλανού κτιρίου.
Πέρασαν μερικά λεπτά σιωπής και σαστιμάρας ώσπου
να συνειδητοποιήσω ότι είχε πάρει φωτιά...
"Πήρε φωτιά..." φώναξα δυνατά
"Οι δίπλα καίγονται..." συνέχισα, απορώντας που κανένας δεν ανησύχησε και δεν σηκώθηκε
από την καρέκλα του.
ʼνοιξα το παράθυρο και σχεδόν ουρλιάζοντας ρώτησα εάν
κάλεσαν την πυροσβεστική.
Φωνές πανικού και σκόρπιες λέξεις από τρομοκρατημένους
ανθρώπους που έτρεχαν εδώ κι εκεί.
"...έκρηξη...κλείσε το γενικό...φύγε από κει...τρέξε..."
Σήκωσα το τηλέφωνο αλλά στο βάθος του δρόμου, είδα τον κόκκινο φάρο
δύο πυροσβεστικών οχημάτων.
Κοίταξα δίπλα μου, είχαν σηκωθεί 2-3 ακόμη συνάδελφοι που μόλις
είδαν την πυροσβεστική επέστρεψαν στα γραφεία τους, σαν να μη
συνέβη τίποτα...
Κρύος ιδρώτας μ΄έλουσε όταν είδα τους πυροσβέστες να μπαίνουν στο
φλεγόμενο κτίριο.
Περίμενα πότε θα βγουν έξω, σώοι, να επιβεβαιώσουν ότι το κτίριο είχε εκκενωθεί...εγκαίρως...
Αργούσαν...
14:30...ώρα να φύγω, η φωτιά είχε σβήσει...
"Εντάξει μωρέ, πως κάνεις έτσι;" μου είπε ένας συνάδελφος.
"Δεν καιγόμασταν εμείς..." συμπλήρωσε ένας άλλος.
"Εντάξει μωρέ, αδιαφόρησε, είναι πιο εύκολο" σκέφτηκα εγώ...
Σκέφτηκα μα δεν μίλησα...
Αδιαφόρησα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 20
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | we seldom think of what we have but always think of what we miss... | | | |
|
georgia
27-06-2006 | δεν πρέπει ν' αδιαφορούμε....μεγάλο το μάθημα σου Argy | | Γιώργος_Κ
27-06-2006 | Αληθινό το περιστατικό Αργυρούλα? Στον εργασιακό χώρο, είναι πιθανό το ενδεχόμενο πυρκαγιάς, κι αυτό γιατί ο Έλληνας δε σέβεται το χώρο εργασίας του σαν το σπίτι του! Αν καιγόταν το σπίτι του το συναδέλφου, σίγουρα θα τον ένοιαζε... | | Γιώργος_Κ
27-06-2006 | ..και διέγραψε το "το", εκ παραδρομής! | | ARGY
27-06-2006 | Ω ναι παιδιά, την Παρασκευή το έζησα και έπαθα σοκ! Μα τέτοια αδιαφορία? | | kapnosa-v-ainigma
27-06-2006 | Γεια σου Αργυρούλα μου! Με την επαναλληψη το συνειδητοποιείς καλύτερα....Και δυστυχώς επαναλλαμβάνεται συχνά... | | Γιώργος_Κ
27-06-2006 | Αργυρούλα, η αδιαφορία υπάρχει παντού, και σύντομα θα την ανακαλύψεις σε όλες τις μορφές της, όπως την ανακαλύψαμε όλοι μας αργά ή γρήγορα! και στο συγγενικό περιβάλλον και στο φιλικό περιβάλλον και παντού! Ο καθένας νοιάζεται μόνο για τον εαυτούλη του και το/τη σύντροφό του, ίσως και για τους γονείς του φυσικά, όμως για τίποτα άλλο πέραν του περιβάλλοντος που έχει μάθει να ζει στενά! | | Γιώργος_Κ
27-06-2006 | Οι παλιές καλές εποχές που υπήρχε ακόμα φιλότιμο, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί με την ακρίβεια στην αγορά και τις αλλαγές στη ζωή που έφερε η ακρίβεια! Κάθε ένας απο εμάς, πατά στην κυριολεξία πλέον επί πτωμάτων, και δυστυχώς δεν είναι φετιχιστής όπως εγώ που είμαι ακίνδυνος! Απλά ο άνθρωπος εξελίχθηκε σε ένα ον, σαδιστικό, εαυτούλικο, εσωστρεφές, αντικοινωνικό με καθόλα εγωϊστική συμπεριφορά! | | Γιώργος_Κ
27-06-2006 | ...και μια διευκρίνηση, γιατί πολλές φορές η λέξη "φετιχιστής" παρεξηγείται απο τους μη γνώστες! Οι φετιχιστές οποιουδήποτε αντικειμένου ή μέρους του σώματος, είναι και οι πλέον ευαίσθητοι, οι πλέον ρομαντικοί, οι πλέον συναισθηματικοί τύποι που μπορείς να γνωρίσεις! Όταν ένας άντρας δέχεται να πέσει τόσο χαμηλά, στα πόδια μίας γυναίκας, πράγμα που αντιστρέφει το στάτους της κοινωνίας, έτσι όπως μάθαμε απο τους παλαιότερους που ήθελαν τη γυναίκα υπόδουλη στο αρσενικό, απο αυτό και μόνο αντιλαμβάνεσαι πόσο διαφορετικά βλέπει τη ζωή και τη γυναίκα και τη θέση του ωε προς αυτήν, ένας άντρας φετιχιστής! | | miltos
27-06-2006 | Αργυρούλα μου Καλησπέρα....Κάποτε στην Θεσσαλονίκη...χρόνια πρίν..διαβάτες περνούσαν δίπλα απο εναν..πεθαμένο...κανείς όμως δεν σταμάτησε απο πάνω του... | | ARGY
27-06-2006 | Καλησπέρα παιδιά, Εύα μου φιλιά, Γιώργο θα συμφωνήσω μαζί σου, Μίλτο...πολύ τραγικό το περιστατικό που έγραψες. ʼλλη μια φορά αναρρωτήθηκα σε τι κόσμο φέραμε τα παιδιά μας... Κατερίνα μου, ίσως αδιαφόρησα λιγότερο απ΄ότι οι άλλοι... | | Γιώργος_Κ
27-06-2006 | Πάντως εγώ επιμένω και περιμένω τις ενστάσεις σας, οτι δηλαδή οι νόμοι του εμπορίου, η οικονομική δυσχέρια, και οι χαμηλοί μισθοί, είναι τα αίτια της διαφοροποίησης του χαρακτήρα κάθε ανθρώπου! Παίρνεις λίγα, τα ξοδεύεις όλα, δεν διασκεδάζεις όσο θα ήθελες, δεν μπορείς να προσφέρεις στο σπίτι και τη σύντροφο ότι θα ήθελες, δεν έχεις τη δυνατότητα να αποταμιεύσεις ένα κεφάλαιο για το μέλλον σου, στηρίζεσαι κυρίως στο δάνειο της τράπεζας που με δυσκολία μπορείς να ξοφλίσεις, και τελικά είναι φυσικό, όλοι και όλα να σου φταίνε! Κανόνας και νόμος της σύγχρονης πραγματικότητας που όλοι βιώνουμε! | | Γιώργος_Κ
27-06-2006 | ...Αρκούσε ένα χαμόγελό της, για να μου δώσει λίγο κουράγιο να ζήσω ...φαντάσου να μου έλεγε οτι με θέλει, πόσο πιο νεότερος και δυνατός θα αισθανόμουν! ;) | | ΑΙΟΛΟΣ
27-06-2006 | Αντί σχόλιου... Στέκομαι με δέος κι ανεπιτήδευτο σεβασμό, τιμή και αγάπη, απέναντι σ΄ αυτούς τους ανθρώπους, απέναντι σ΄ αυτές τις γυναίκες, πού με την στάση ζωής τους διδάσκουν ήθος κι απλά μαθήματα ζωής
Πού φλέγονται και πυροδοτούν πνοές και ανάσες μέσα από το πηγαίο κι ασίγαστο πάθος τους για ζωή
| | miltos
27-06-2006 | Τελικά νομίζω όλοι εμέις θα πρέπει να βρεθούμε κάπου...Μάλλον θα γράψουμε Ιστορία.!!! Συμφωνείτε? | | Σκιά
27-06-2006 | Ωραία η περιγραφή σου Αργυρώ μου.Καλό βράδυ. | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
27-06-2006 | Καλησπέρα φιλοσοφημένα μου παιδιά.Εμπρός ξεσπάστε.Αργυρούλα ίσως κι εγώ να αδιαφορούσα αν ήξερα ότι δεν κινδυνεύουν ζωές.Καληνύχτα. | | ippolytos
27-06-2006 | Πολύ ωραίο! | | Δήμητρα
28-06-2006 | Αυτός είναι ο κόσμος μας Αργυρώ μου...Η κοινωνία του σήμερα.Πάρα πολύ μου άρεσε ο τρόπος που μας το παρουσίασες.Καλημέρα σου. | | ARGY
28-06-2006 | Σας ευχαριστώ πολύ. Ειρήνη μου, κάτι θα κάνω... φιλιά | | seizeTHEday
29-06-2006 | Καλά το έθεσες ARGY! Κάτι παρόμοιο μου έχει τύχει και εμένα... Καλημέρα! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
