| |
Είχε την πόρτα της ''Διαγωνίου'' πάντα ανοιχτή.Διάβαζε προσεκτικά ό,τι κι αν έφτανε στα χέρια του,απαντούσε - με την ίδια επιμέλεια - σε όλους.Αυστηρός,καυστικός πολλές φορές,μα πάντα υπογράμμιζε αυτό το λίγο που άξιζε να σωθεί, Έδωσε βήμα σε πολλούς.
Ένα απόγευμα του πήρα δώρο μιά ζώνη σαν κι αυτή που φορούσε ο πατέρας μου.Δεν την κράτησε,με μάλωσε κιόλα που σκέφτηκα να του κάνω δώρο.Στο γραφείο του συνάντησα τον Τόλη Καζαντζή,τον Σταύρο Κουγιουμτζή,τον Θωμά Κοροβίνη.
Μιά μέρα συναντηθήκαμε στην Αριστοτέλους.''Γράφεις ;'' με ρώτησε.Κι όταν άκουσε πως είμαι καιρό χωρίς ποίημα με παρηγόρησε."Μη φοβάσαι!κι εγώ το'παθα αυτό.Θα γράψεις!έχεις πράματα μέσα σου''.Μιά άλλη φορά είχε αντίθετη άποψη.
''Ε!αφού δεν έκανες τίποτα μέχρι τώρα,μην περιμένεις από δω και μπρος'',μα ακόμα κι αυτά τα αποθαρρυντικά λόγια,καθόλου δε με πείραξαν,είχαν αγάπη μέσα τους.
Κρατάω πάντα το μπιλιετάκι που μου στειλε όταν διάβασε τα πρώτα μου ποιήματα.''Αν συνεχίσετε να γράφετε φροντίστε να μην αδικείται τον εαυτό σας''.Είχε καταλάβει με την πρώτη ματιά τι σόϊ κουμάσι είμαι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
