| |
το πιο δυνατό όπλο είναι το πνεύμα
κι αυτό η νεα τάξη πραγμάτων που δεν είναι κάτι νέο
το ξέρει και το χρησιμοποιεί καλά κι ως ιό
τάχα;
με τον χειρότερο τρόπο ανευ ορίων να γεννάει νέους
για τη μεταξύ τους μάχη μέχρι τελικής πτώσης
για την διάκριση κάθε φορά του καλύτερου χειρότερου
κι αν ο πόλεμος είναι λέξη κι αυτός κλειδί αναπόφευκτο
οι αλλιώτικοι άνθρωποι το ξέρουν που μόνο αυτοί ξέρουν
το πως μάθαν να βλέπουν
πως το πιο δυνατό μέσο είναι το πνεύμα
και τι ήττα και τι νίκη! ακατανίκητο το αδιαχώριστο
αγαπούν το αίμα που δεν ξεχωρίζει από το αναίμακτο..
πολεμιστές του αδιαχώριστου των αντιθέσεων εραστές
κάνουν τον φόβο τους οδηγό, κινητήρια δύναμη,
φως απαρατήρητο από τα μάτια των σκιών....
απο των θηρευτών
οι αλλιώτικοι κι αν ήσυχα περνούν σαν ίσκιοι
κι αν κανένα δεν προκαλούν και τίποτα
η εσωτερική τους δύναμη ένα με το πασιφανές..
αυτό που δεν φορά άρωμα δεν διακρίνεται, και μοσχοβολά-
το όλον καΙ ουδΕΤΕΡΟ..
είναι αλήθεια δεν υπάρχει ελπίδα γι αυτο...
η ελπίδα για τους μαζάνθρωπους είναι οι άλλοι,
δεν είναι καθρέφτης δεν είναι βύθισμα δεν είναι τώρα
δεν είναι άνοιγμα ψυχή δεν είναι ουρανός
δεν είναι λύση δεν είναι αγάπη δεν είναι (ε)αυτος
είναι φθόνου πείνα του παραλόγου
επιβολή υπόταξη, τσάκισμα σπάσιμο, απορρόφηση του αδυνάτου
ενάντια πάντα και μόνο στην ψυχή στο άγνωστο
για τούτο για τους αλλιώτικους τους παράξενους τους διαφορετικούς
πάντα και μόνο, η ήττα τους είναι νίκη
είναι στίγμα είναι οξυγόνο είναι κόκκος
είναι χώμα είναι αέρας είναι νερό
είναι σπόρος άχρονος
είναι φωτιά μοσχοβόλος
που ανθοβολά από κακό και καλό πέρα
για τούτο από πάντα, πάντα, για πάντα
οι μοναχικοί όλο φεύγουν για να βρίσκονται..
που αλίμονο αν δεν, αν δεν στηρίζονται ως ένας
χάνονται εξαφανίζονται κι αυτό δεν είναι απαραίτητο
μήτε εκ φύσεως επιτακτικό μήτε δυνατό..
για τούτο σαν μέσα στη μάζα υπηρέτρια του φθόνου της μνησικακίας του φόβου βρίσκονται
-όχι γιατί το θέλουν αλλά γιατί δεν γίνεται αλλιώς στις παρούσες συνθήκες
που κάπως κι αυτές πρέπει ν' αλλάξουν και οι ίδιοι τους οπότε να το διασκεδάζουν-
για να μη φαγωθούν μάσκες κι αυτοί φορούν όπως άλλος κανείς κι όπως της μάσκας πρέπει!
για να διασώσουν την ψυχραιμία, την ορατότητα, την ψυχή, την ολότητα -τους
για να περνούν και να βγαίνουν από την άμορφη άτρωτη της συγχυσης μάζα
ανέγγιχτοι νεκροί ή ζωντανοί
χαμένοι νικητές απέθαντοι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
