| |
Δεν μπορουσε να κανει διαφορετικα
επρεπε να νιώσει το πλάσμα σου
στην καθε συναντηση επαφη
το ένιωθε αμεσως, εβλεπε
το ποιον της ουσιας του καθενος μας
κι οσους χαμένοι στην αρμονια
ξεχαστηκαν
ακομα η σκεψη τους
σε γεμίζει οτι σε γέμιζε η αύρα τους
...
- Ποτε μου δεν πρόσεξα ποσο η ανατολη
ταιριάζει στα ματια σου...
...τι να πρωτοφιλησω;
- Τον σταυρο μου;
...
Η ευλαβικοτητα ξεχείλιζε στην αυλη
ακομα και τα ζωα τριγυρω συμφωνουσαν
λιγο φαγητο και περισυλλογη
συνενωνοντας την αρχη με το τελος...
την ιδια στιγμη που οι Απεθαντοι της Ιουλιας
συνενωναν το τελος με την αρχή
στην μεση του δρομου
που οι ιδιοι δημιουργουσαν...
...
-Με ξανείς που σε ξανώ;
-Ξάνιε!...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
