Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αλλιώτικα σήμερα μιλάω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130535 Τραγούδια, 269403 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αλλιώτικα σήμερα μιλάω
 
στριμωγμένος αλλιώτικα μιλάω
που ολόσωμος ασβέστης ασπρίζω
γίνομαι ποίηση μεθάω
και τα σαλόνια πλημυρίζω

άσημος είμαι μα φτιαγμένος
μην είναι που αγιάζω κι ασκητεύω
μην είσαι εσύ και μοιάζω ανεβασμένος
τώρα ξέρω τι θέλω ,τι γυρεύω

καιρός να φανερώσω την απαντοχή μου
μου το ζητάει μια δροσούλα
εκείνη η καλύτερη ,η πλέον ακριβή μου
που ανθίζει ωραία σα δαφνούλα

λίγο σκοτάδι μου έμεινε ακόμα
αντίκρυ μου η ανατολή γαρουφαλένια
λάμνω στην άμπωτη να πάρω χρώμα
με προσμένουν όνειρα διαμαντένια

βρίσκω μια θάλασσα που γράφει τ’όνομά σου
και μια που ονειρεύτηκα απέραντη πατρίδα
άθιχτα να δίνει τ’ασίγαστα φιλιά σου
δώρο της μοίρας μες στην πλημμυρίδα

δε θα μιλάς, θα προχωρώ, μόλις τα πήρα
μη με κρατάς άφησέ με να συνεχίσω
με ειλικρίνεια βρέχει μύρα
με ειλικρίνεια πρέπει να ξεχωρίσω

προσωρινά οι αρμοί κι αν χαλαρώνουν
ακμαία κι αναλλοίωτη η μορφή σου
τα σαρκώδη ρόδινα φλομώνουν
στο σημείο ακριβώς ,η αναμονή σου

τ’ονειρώδες πηγαινέλα αληθεύει
μια θυελλώδης αντοχή μας ζώνει
μες στα στενά και στ’αδιέξοδα περισσεύει
η ψυχραιμία πια δε μας τυφλώνει

αποκλείεται,αυτά συμβαίνουν στα παραμύθια
του παραλογισμού παιδί η φαντασία
μα όχι, οι βρυχηθμοί μας βροντούν τα στήθια
όσο η σάρκα και τ’άγγιγμά της, πεμπτουσία

ολόκληρο ταξίδι φανερό ευφραντικά
στέρεο το νόημα σαν αγνοούνται οι φραγμοί
έρωτας εσαεί, να χάσκουν τ’αδειανά
κι αγάπη, μη δε βλάπτει διόλου τη ζωή


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
νικολακοπουλος θανάσης
19-08-2017 @ 08:28
καλήμερα στο αντη είσαι δύναμη στη γραφεί

::theos.::
smaragdenia
19-08-2017 @ 08:42
καιρός να φανερώσω την απαντοχή μου
μου το ζητάει μια δροσούλα
εκείνη η καλύτερη ,η πλέον ακριβή μου
που ανθίζει ωραία σα δαφνούλα

λίγο σκοτάδι μου έμεινε ακόμα
αντίκρυ μου η ανατολή γαρουφαλένια
λάμνω στην άμπωτη να πάρω χρώμα
με προσμένουν όνειρα διαμαντένια

ΑΡΙΣΤΗ ΓΡΑΦΗ ΑΝΔΡΕΑ!!!!!!!
ΥΠΕΡΟΧΟ ΟΛΟ . ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ!!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΛΟ Σ/Κ ::love.:: ::love.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
19-08-2017 @ 08:51
Eξαιρετική δημιουργία !!!
ΒΥΡΩΝ
19-08-2017 @ 09:55
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Άηχος
19-08-2017 @ 10:04
Πανέμορφη η γραφή σου!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομουστάκης
19-08-2017 @ 10:42
Πολύ δυνατό!!!!
Κων/νος Ντζ
19-08-2017 @ 13:29
αποκλείεται,αυτά συμβαίνουν στα παραμύθια
του παραλογισμού παιδί η φαντασία
μα όχι, οι βρυχηθμοί μας βροντούν τα στήθια
όσο η σάρκα και τ’άγγιγμά της, πεμπτουσία

::hug.:: ::hug.:: ::theos.::
ακριτας
19-08-2017 @ 22:23
Καταπληκτικό!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Oλύμπιος-Θεός
23-08-2017 @ 20:51
::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο