| |
Αντιγόνη,στους μεγάλους δρόμους
τα δεντριά λυγίζουν,τα κλαδιά τους σπάνε
όταν καταιγίδες πάνω τους ξεσπάνε
Αντιγόνη πες μου,ποιοι σε κυβερνάνε
Νοτισμένη, με καντάρια ήθους
αψηφάς τους νόμους με ψυχή μεγάλη
άπληστοι και σκάρτοι ήταν,πριν και πάλι
θα το ξέρεις ίσως ποιος τους επιβάλει
Ταυτισμένη, με χρησμούς και μύθους
πολεμάς φοβίες και αρχαία πάθη
έννομοι αφέντες έπεσαν σε λάθη
ο λαός το βλέπει πια,το έχει μάθει
Ιστορίες, δοξασμένου έθνους
μιας παλάμης οίκτος,μιας ουγγιάς φοβέρα
κέρδισες το σκότος έχασες τη μέρα
αν γνωρίζεις πες μου,τι υπάρχει πέρα
Γεννημένη, με λυγμούς και θρήνους
γαλουχάς εικόνες της μητέρας λήθης
έφτασες στην άκρη και ξαναγεννήθης
Αντιγόνη δείξε,με ποιο φως επλήθης
Ονειρέψου, μαγεμένους ήχους
και ασκούς γεμάτους με αλήθειες νέες
μάθε με τον τρόπο,να δεχθώ ιδέες
να γκρεμίζω τείχη να μισώ σημαίες
Νικημένη, από ξένους πόθους
οι στρατιές τους φέρνουν όνειδο και φθόνο
δίκαια τους πρέπει να φθαρούν στον χρόνο
Αντιγόνη,θέλω να πιστέψω μόνο
Ηγεσίες,που γεννούν τυρράνους
και ζητάνε μόνο να τους ιστορήσω
στείλε μου τις μόρες για να τους νικήσω
τα κλειδιά να πάρω,να σε φέρω πίσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
