| |
| | Τι είναι ποιητής |  | | |
Ας μη μιλήσουμε άλλο με στίχους! Οι στίχοι είναι ένα παιχνίδι λέξεων, ένα καθημερινό, απλό, ανούσιο παιχνίδι. Δείχνουν ένα βαθμό ευφυΐας, ρομαντισμού και εσωστρέφειας. Τίποτα άλλο!
Ναι αυτό είναι! Τι άλλο περιμένεις να είναι;
Θαρρείς η έμπνευση είναι κάτι παραπάνω από ευστροφία; Μπορείς να αρνηθείς ότι ένας εσωτερικός μηχανισμός δημιουργεί, ή επαναφέρει συναισθήματα, και μετά, η ευφυΐα σου, τα αποδίδει με άμετρα ή έμμετρα ποιήματα;
Ή μήπως είναι ψέμα ότι η ποίηση ελκύει ανθρώπους που κρατάνε τουλάχιστον μία πτυχή του εαυτού τους κλειδωμένη μέσα τους; Αυτή είναι η κινητήριος δύναμη του ποιητή! Που θέλοντας να την εκφράσει υποσυνείδητα, ο δημιουργός, βρίσκει διέξοδο στη ποίηση, ή στην ζωγραφική, ή στη γλυπτική…
-Όχι δεν είναι! (Είπε ο ποιητής)
-Αυτό είναι ο ρομαντισμός! (Του απάντησα) Η άρνηση της πραγματικότητας αποτελεί την βασική αρχή του ρομαντισμού. Γι αυτό είσαι ποιητής! Αρνείσαι την ωμή πραγματικότητα, δημιουργείς ποιήματα που εκφράζουν κρυφές πτυχές του εαυτού σου και αυτό το κάνεις εκμεταλλευόμενος το φυσικό προσόν της ευφυΐας σου. Είσαι ποιητής ναι! Μα δεν είσαι ξεχωριστός, ο καθένας μας θα μπορούσε να είναι…
-Σταμάτα κλειστόμυαλε αναιδή νεαρέ, κάποια στιγμή στη ζωή σου θα δεις, ότι μία παγιωμένη, κλειστή ματιά δεν μπορεί πότε να σου δείξει την πλήρη εικόνα! Αν θες να κρίνεις τους ποιητές, να γίνεις πρώτα ένας από μας!
-Θα γίνω!
Αλλά από πού ξεκινάω;
-Από την ποίηση…
Πρώτα ποίησε τον εαυτό σου, και μετά, άσε αυτό που ποίησες να δημιουργήσει από μόνο του.
Αλλά πρόσεχε νεαρέ μου, μην μετά-ποιήσεις τον εαυτό σου! Να τον ποιήσεις απ’ την αρχή! Μόνο αν απαξιώσεις τα πάντα, μπορείς να τα αξιοποιήσεις σωστά. Μην πάρεις τίποτα για δεδομένο, παραμόνο ότι τώρα γεννιέσαι για δεύτερη φορά.
-Μα αυτό είναι παράλογο, τίποτα δε γεννιέται για δεύτερη φορά! Αν έστω, σε κάποιες θεωρίες. αυτό ισχύει, πρώτα πρέπει να πεθάνει για να ξαναγεννηθεί!
-Έτσι είναι, κανείς δε γεννήθηκε ποιητής… Γεννήθηκε άνθρωπος, πέθανε, αναστήθηκε συναισθηματικά και μετά έγινε ποιητής. Ρώτα τους ποιητές να δεις πραγματικούς, ένδοξους θανάτους, και μετά ξανά έλα… Όχι για να γίνεις ποιητής, αλλά για να σου εξηγήσω τι είναι ποιητής…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 20
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
Μαυρομουστάκης
24-08-2017 @ 00:50 | Υπέροχο!!!!!!!
Δικό σου ή το αναπαρήγαγες? | | Κων/νος Ντζ
24-08-2017 @ 00:51 | Πάρα πολύ καλό!
Πάρα πολύ έξυπνο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Skylight
24-08-2017 @ 00:54 | Δικό μου... η χθεσινή συνομιλία στο μυαλό μου... ::sad.:: | | Celestia
24-08-2017 @ 03:43 | ::theos.:: ::theos.:: ::yes.:: | | smaragdenia
24-08-2017 @ 07:07 | ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!! | | "μαριαννάκι!"
24-08-2017 @ 10:34 | Καταπληκτικό Σταμάτη ! Μπράβο σου!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | Νέτα-σκέτα
24-08-2017 @ 10:52 | Άρες μάρες κουκουνάρες.
Ποιητής πραγματικός είναι αυτός που γράφει εύστοχα για τα
τεκταινόμενα στη ζωή και αναλύει φιλοσοφικά και στοχαστικά
την ανθρώπινη ύπαρξη. Χρειάζεται ταλέντο, γνώση και ευαισθησία.
Το ίδιο ισχύει για κάθε δημιουργό...Τόσο απλά.
::sneak.:: | | Ιχνηλάτης
24-08-2017 @ 12:05 | Ποιητής είναι αυτός, πού όταν διαβάσει ένα ξένο κείμενο και δεν συμφωνεί ή δεν του αρέσει, δεν το πετάει περιφρονητικά σε κάποιο καλάθι αχρήστων, ούτε υποτιμά κανέναν! Απλά το αφήνει σε ένα παγκάκι, για να το βρεί κάποιος άλλος, πού θα του αρέσει και θα το κρατήσει!
Ποιητής, είναι αυτός, πού όταν γράφει πονάει ακριβώς όπως σαν να γεννιέται και σαν να πεθαίνει!
Ποιητής είναι αυτός πού έχει ένα μόνο πρόσωπο και σ αυτό δέχεται τα ραπίσματα και τα χάδια!
Ποιητής είναι αυτός που ζεί με την ποίηση, για την ποίηση και μέσα στην ποίηση!
Είναι αυτός που βλέπει με άλλο μάτι, όλα αυτά που βλέπουν οι
υπόλοιποι! Και πού ποτέ δεν μιλάει γι αυτό που βλέπουν οι πολλοί!
| | pennastregata
24-08-2017 @ 12:57 | Διάλογος στοχαστικός και εύμορφα... ποιημένος! ::hug.:: | | Νέτα-σκέτα
24-08-2017 @ 16:53 | Πάντως αυτή τη στιγμή, ουδείς στο σάιτ δικαιούται
τον τίτλο του ποιητή.Μιλάμε για πλήρη έκπτωση του ποιητικού λόγου.
Ότι προφήτευσα πριν από καιρό για την τύχη του ,νομίζω δικαιώνομαι
πανηγυρικά. Δεν διαβάζω πια κανένα, γιατί ξέρω τι θα έχει γράψει.
Ουδείς μπορεί να με εκπλήξει και να με εντυπωσιάσει.
::sneak.:: | | πανσελινος
24-08-2017 @ 17:22 | Ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου, όμορφα διατυπωμένες. Καλή συνέχεια ! | | Ιχνηλάτης
24-08-2017 @ 18:44 | Ποιητής είναι ο νέτας σκέτας που μας διάβασε όλους και μας απέρριψε!
Αυτός είναι το απαύγασμα της ποιησης και ο ανθός του ποιητικού λόγου, μιάς και είναι αυτός που έκρινε τους πάντες!
Καλό Νόμπελ ρε μεγάλε!
Και καλή ιππασία με το καλάμι!
(Οταν σου λέω πώς είσαι κλώνος μετά να μην παρεξηγιέσαι!)
| | Μ.Ελμύρας
24-08-2017 @ 18:57 | Εύγε!
Πολύ εύστοχο το κείμενό σας αν και δεν υπάρχουν συνταγές για την ποίηση και συνεπώς 'ολες οι απόψεις δικαιολογούνται. Ο Πλάτωνας βέβαια τους είχε εξορίσει από την Πολιτεία του επειδή διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και σε αυτό ο Νέτα-Σκέτα έχει δίκιο όταν μιλά για φιλοσοφική ενόραση του κόσμου.
Κρίνοντας από το αποτέλεσμα του έργου του θα έλεγα τον μεγάλο ποιητή 'Καμπάνα που ηχεί στους αιώνες..' | | ακριτας
24-08-2017 @ 19:23 | Με το σχόλιο του Μ. Ελμύρα !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
24-08-2017 @ 20:08 | "Η ποίησις είναι το καταφύγιο που φθονούμε"
https://youtu.be/2_APi7T5YEE
::love.::
προσωπικά το βλέπω σαν αντίδραση σε ό,τι μας καταδυναστεύει.... ..μια επανάσταση εσωτερική που σπανίως εξωτερικεύεται | | Άηχος
24-08-2017 @ 21:52 | Σύμφωνα με τον Αργεντινό συγγραφέα Χόρχε Λουίς Μπόρχες, «ποίηση είναι η έκφραση του ωραίου, διαμέσου
λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους». Δεν έχω βρει καλύτερη απόδοση του όρου και κατά συνέπεια είναι
η άποψη που συμμερίζομαι ολοκληρωτικά. Κατά συνέπεια εκείνος ή εκείνη που δημιουργεί ποίηση είναι ο
ποιητής και η ποιήτρια. Όλα τα άλλα λέγονται, κατά την άποψη μου πάντα, μόνο και μόνο για να φτιάξουν την
εικόνα εκείνου και μόνο που θέλει να προβληθεί και να επιβληθεί.
Λόγος διαφωνίας μπορεί να σταθεί μόνο σε αυτό που αναφέρεται από τον Μπόρχες, σαν έκφραση του ωραίου
και πουθενά αλλού. Αλλά και αυτό είναι κάτι κυρίως υποκειμενικό και σίγουρα αδύνατο να εδραιωθεί από την
άποψη και μόνο, ενός ή έστω μιας μικρής ομάδας κριτών. Εξαρτάται δηλαδή από τι ζητάς να πάρεις από ένα
ποίημα και αν το πήρες. Αλλά κι αν δεν το πήρες εσύ, το πήραν άλλοι και αυτό δεν μειώνει στο παραμικρό την
αξία του ποιητή.
Ποίηση είναι η έκφραση της ψυχής του γράφοντα. Είτε αρέσει σε όλους, είτε σε λίγους, παραμένει και είναι
ποίηση, εάν στηρίζεται σε κάποιους κανόνες γραφής, έκφρασης, ύφους και ήθους.
Αν κάποιος ποιητής δεν μας αρέσει δεν παύει να είναι ποιητής για τον λόγο αυτό. Απλά δεν μας αρέσει, αυτό
είναι όλο. Αλλά ποιητής ήταν, είναι και θα είναι.
Σταμάτη κάτω από αυτό το πρίσμα, σε συγχαίρω για την γραφή σου, και δεν έχει σημασία αν συμφωνώ ή αν
διαφωνώ με όσα λες. Σημασία έχει ότι διάβασα με προσοχή την άποψη σου και με τον πρέποντα σεβασμό. | | βακχος
24-08-2017 @ 22:43 | ........Και σας το λέω, πιστέψετέ με, όχι καθόλου ως ιδεολόγος χιμαιρικός αλλά ως πρακτικός άνθρωπος. Επειδή ο ποιητής, πιστεύω, είναι στο βάθοςπιο ρεαλιστής απ΄όλους αυτούς που τον φαντάζονται στα σύννεφα. Μόνο που ξέρει ότι και τα σύννεφα κι αυτά είναι μια πραγματικότητα, για άλλους εσαεί απλησίαστη.
Η υπέρβαση και η γεωμέτρηση
ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΑΛΛΟΙΣ
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
24-08-2017 @ 23:23 | Φιλαράκι....εγώ θα σου γράψω στιχάκια....
Να γράψω εγώ για ποίηση
τρανή δούλα!! και κυρά
στον εαυτό μου να μιλώ
που πας βρε φουκαρά!!
Ένα μολύβι, απλά κρατώ
κι αφήνω τη ψυχή μου
μ` αρέσει να περιπατώ
μες τ` άδειο το χαρτί μου
Όσα τα κρύβω, ολονυχτίς
τη μέρα τ` αραδιάζω
κι αν ήτανε...της λογικής
πως...τη ψυχή ν` αδειάζω
Δεν ξέρω...τι είναι ο ορισμός
μον ξέρω τη καρδιά μου
της ζωής...αν ειν σωσμός
η αν είν τα κριματά μου
Εμε μου μοιάζει...λυτρωμός
μοναχικού..εαυτού!!
αλήθειας, αναστεναγμός
σελίδα..του φευγιού
Δεν ξέρω, τι είναι η ποίηση, φίλε μου Σταμάτη
ένα σταυρό που το κρατώ!! και μοναχός του γράφει.
Φιλιά φεγγαρένιο παλικάρι, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Skylight
24-08-2017 @ 23:33 | Σε ευχαριστώ Γεωργία μου για την υπέροχη αφιέρωσή σου! Όπως και όλους σας για τις γνώμες σας που εμπλούτισαν πολύ την άποψη μου πάνω στο προβληματισμό μου!
Μετά από όσα διάβασα θα ταχτώ κι εγώ υπέρ του Άηχου γιατί μου άρεσε πολύ η προσέγγιση του… τώρα μένει να διαβάσω τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες, για να δω την οπτική του σε σχέση με το «ωραίο» του.
Να περνάτε όλοι όμορφα μέχρι το επόμενο μου ποίημα… Σας φιλώ!
::kiss.:: | | **Ηώς**
25-08-2017 @ 17:33 | «Ἡ ποίηση ἔχει τὶς ρίζες της στὴν ἀνθρώπινη ἀνάσα –
καὶ τί θὰ γινόμασταν ἂν ἡ πνοή μας λιγόστευε;
Εἶναι μία πράξη ἐμπιστοσύνης –
κι ἕνας Θεὸς τὸ ξέρει ἂν τὰ δεινά μας δὲν τὰ χρωστᾶμε στὴ στέρηση ἐμπιστοσύνης » (Σεφέρης) αποθήκευσε κι αυτό ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
