Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ήταν τρελός, της σάρκας χορός
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ήταν τρελός, της σάρκας χορός
 ....Λαική , φιλοσοφία....Κουτσουμπίτσας....για εμάς τους μεγάλους και τους μικρούς, όταν με τη σειρά σας, αποκτήσετε...φωλίτσα και κλωναράκια. Καλημέρα, την αγάπη μου σ` όλους.
 
Σαν έρθει Χειμώνας στη καρδιά, χτυπά..πικρά τ` αγιάζι
τρυπώνει μέσα στη ψυχή, το σώμα περονιάζει
είν η καρδιά λένε πολλοί, που ζει αιώνια
με πάθος ερωτεύεται κι όταν διαβούν τα χρόνια

Καημένη μου...φρόνιμη καρδιά, όλο κοιτάς τα πρέπει
και τι εσένα, ο εαυτός, αυτό το επιτρέπει
έχεις φωλίτσα στέρεη, σου περισσεύει αγάπη
μόνο τις νύχτες, σου κυλά, ένα σου..μόνο δάκρυ

Να ταξιδέψεις, δεν μπορείς, φύγαν όλα τα τραίνα
μες στο κουκούλι σ άφησαν, μ` όλα τα κεκτημένα
σκέφτεσαι τα δειλινά, πάντα πίσω γυρίζεις
και ένα νέο σκίρτημα, εσύ το εμποδίζεις

Γερνάς...κι όμως χτυπά, όπως τη πρώτη νιότη
εσύ μονάχη διάλεξες, το ρόλο του στρατιώτη
τη χειμωνιά έκανες ρούχο σου, δεν το φορείς για εσένα
κι όταν θα νιώσεις τρέμουλο, σκέφτεσαι πάλι τραίνα

Μες στο σταθμό, απόμεινες, στο γκρίζο το τοπίο
δε θα` ρθει..πάλι ο έρωτας και κάνει τόσο κρύο.........
τ` αραξοβόλι σου γερό, στέρεα το` χεις χτίσει
είναι η αγάπη, θησαυρός την έχεις κατακτήσει

Θυμάσαι μόνο τη καρδιά, όταν λυγούσαν γόνατα
ήταν τρελός, σάρκας χορός, μέχρι τα ξημερώματα
λεν...δε γερνούνε οι καρδιές, μια ανόητη σοφία
αφού τα κεκτημένα σου, είναι ζωής! η ουσία!

Είναι..τα κλωναράκια σου, σπουργίτια είναι πάντα
που τη φωλίτσα χρειάζονται και σέ! γλυκιά μπαλάντα
μα..έχεις φτερά το αισθάνεσαι κι όλο γυρνάς τη πλάτη
μ` αγώνα τη κατέκτησες, τη ποθητή αγάπη

Κοιτάς προς το καθρέφτη σου, σου μιλούν ρυτίδες
κι όλο φυλάγεσαι γερά...απ` της ζωής παγίδες
δεν γερνούν, λένε οι καρδιές, συ την αλήθεια κρύβεις
στη ασημί..τουφίτσα σου κι αν θα θέλες να φύγεις....

Ένα ταξίδι, τολμηρό, στο σκίρτημα του πόθου
όλο τα πρέπει σου τα δεν...τ` ανέβασμα του λόφου....
με τους ροδώνες στη σειρά!! εσύ δεν θα τ` ανέβεις!
απ` της καρδιάς το άρωμα! μον μια σταγόνα κλέβεις!!!!!!!!!!!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-08-2017 @ 00:53
Φίλε μου, νεαρέ μου Σταμάτη...μα την αλήθεια δεν ξέρω τι είναι η ποίηση?? μα που θα το έγραφα τούτο εδώ?? ναι θα το έλεγα στον εαυτό μου...............μα είναι αλλιώς...είναι , σωτηρία της ψυχής.....σε φιλώ, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.::
liontari73
25-08-2017 @ 00:59
::up.:: ::up.:: ::up.::
Skylight
25-08-2017 @ 01:21
Γεωργία μου ότι κάνουμε εδω μέσα είναι ποίηση, αυτή η ειλικρίνια και η αγάπη σου είναι ποίηση. Για αυτό και οι δημιουργίες σου είναι τόσο όμορφες!!! ::hug.::

Καλό σου βράδυ φίλη μου ονειρα γλυκά! ::hug.::
Celestia
25-08-2017 @ 03:23
Συγκλονιστικο!!!!!!

::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
ptoumassis
25-08-2017 @ 09:21
Υπέροχο κλείσιμο! Κι ο στίχος "δε θα 'ρθει πάλι ο έρωτας και κάνει τόσο κρύο", τα σπάει!... Παρόλον ότι γενικά το ποίημα φλυαρεί, δείχνει εύκολα ότι προέρχεται από εξαιρετικό δουλευτή της Τέχνης.
smaragdenia
25-08-2017 @ 10:25
ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ..................ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΑΝΤΗΣ
25-08-2017 @ 10:48
υπεροχο
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-08-2017 @ 11:09
Παναγιώτη, καλημέρα άδειασε λίγο το γραμματοκιβώτιό σου, ευχαριστώ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
iokasth
25-08-2017 @ 13:20
Όπως σε κάθε σου γραπτό κάνεις κατάθεση.!!!
Εγώ δεν θα το έλεγα ποίηση, ποίηση, θα το έλεγα στιχοποιηση, εχει και απο τα δυο. Αμαρυλλίς μου Πολυ καλο.!!
Μπράβο.!!
ΝεφΕλλη

Μ.Ελμύρας
25-08-2017 @ 17:55
::hug.:: ::yes.:: ::hug.::
Κων/νος Ντζ
25-08-2017 @ 18:03
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΒΥΡΩΝ
25-08-2017 @ 18:36
::up.:: ::hug.:: ::kiss.::
inokrini
25-08-2017 @ 19:29
Ένα ταξίδι, τολμηρό, στο σκίρτημα του πόθου
όλο τα πρέπει σου τα δεν...τ` ανέβασμα του λόφου....
με τους ροδώνες στη σειρά!! εσύ δεν θα τ` ανέβεις!
απ` της καρδιάς το άρωμα! μον μια σταγόνα κλέβεις!!!!!!!!!!! ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
ακριτας
25-08-2017 @ 22:15
Υπεροχο!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Άηχος
25-08-2017 @ 23:22
Θα μπορούσε σίγουρα να είναι τουλάχιστον δύο ποιήματα, με θέμα
τον έρωτα, αλλά η όμορφη γραφή σου, το κάνει ευκολοδιάβαστο και
καθόλου κουραστικό!!
Πολύ ωραίο Αμαρυλίς.
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-08-2017 @ 23:48
Φιλαράκια μου ευχαριστώ για όλα, Παναγιώτη δεν σε βρήκα...έχεις απόλυτο δίκιο, ποίημα ξεκινώ να γράψω....κατεβατό μου βγαίνει!! να κόψω σκέφτομαι κάτι...ψάχνω ψάχνω δεν το βρίσκω.......δεν πειράζει και πολύ....που να με βρει! εμένα εκδότης ??εδώ στο ύψωμα...αετοφωλιά!! τέρμα Θεού...... ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο