| |
Ξύλινος κόσμος πνοή σε μικρή μαριονέτα τρελή
Γελά και σπουδάζει μες` το χαρτί το κελί
Κοίτα ,
στο αχνόφως του φεγγαριού
Σελίδα ,
δικού σου παραμυθιού
Τυλίγεις - γυρίζεις
Κάγκελα γίνονται κλωστές...
ʼσε με κράτα με θα στο πω
Ένα ψέμα τόσο δα μικρό...
Αυτή του πεύκου η μυρωδιά κρατάει χρόνια
Ρυτίνες είν` η μπογιά κι η κολώνια
είν' της νεράιδας, η ευχή ταξίδι
Ρυτίδες, της ζωής φτηνό παιχνίδι...
Αλητάκος μικρός ψευτράκος συντροφιά
Της ψυχής μου η βάρκα και αύριο θα ανοίξει πανιά
ʼσε με κράτα με θα στο πω
Ένα ψέμα κι ύστερα θα χαθώ
Κι αν ο λόγος
...ψευτιά
Το δάκρυ
...κοίτα ! τρέχει νερό
Δώσε μου, χάρισε μου μια στάλα φωτιά
Να ανέβει ένα γέλιο στον ουρανό...
ʼσε με κράτα με θα στο πω
Σε ξύλινο κόσμο ένα ψέμα , ίσως βγει...
...αληθινό...
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
