| |
| | Παραλίγο |  | | |
Φαντάσματα που σε στοιχειώνουν οι σκέψεις σου,
στο βάθος του μυαλού σου να γίνονται μνήμες,
αναμνήσεις που καίνε από άκρη σ’ άκρη τους..
Και οι λέξεις να μένουν ανεξίτηλες στο κεφάλι σου,
σε μια βαθιά πληγή που σκαλίζουν ξανά και ξανά ασταμάτητα,
στα χρόνια που πέρασαν,
στα λόγια εκείνα που ήθελες να πεις μα δεν σου βγήκαν..
Ίσως να φταίει που αδιάκοπα γέλαγες,
σε μια προσπάθεια να καλύψεις αυτά που σε πνίγουν..
Δεν φταις εσύ..
Είναι εκείνο το «γαμώτο» που σου χαράζει το δέρμα,
οι πράξεις και τα λόγια που ίσως να άλλαζες,
αυτός ο ματωμένος εγωισμός που εκδήλωνες μόνο σε εσένα.
Μα τι να κάνεις;
Σε μια γωνία στοιβάζεις όνειρα που μάζευες κομμάτι-κομμάτι,
τις ελπίδες εκείνες που άλλοτε χάριζες,
το δάκρυ εκείνο που ήθελες απεγνωσμένα να ρίξεις..
Όχι για εσένα,
μα για όλα εκείνα που κάποτε ζήλευες και έγιναν στάχτη,
σε μία σκέψη που τα μάζεψες κρυφά να μη καούν,
σε αυτή την ανάμνηση που έφτιαξες που δε σου ανήκει..
Και κάπως έτσι ριζωμένος στο παλιό σου ρολόι,
εκείνο που έσπασες για να ξεγελάσεις το χρόνο σου,
φέρνεις κοντά σου όλα εκείνα που σε στοιχειώνουν·
αυτές τις μνήμες που κάνουν τον χρόνο σου να περνά..
Αναμνήσεις που καίνε από άκρη σ’ άκρη τους..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | 1/11/2006 | | | |
|
Κων/νος Ντζ
02-09-2017 @ 23:09 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | aridaios
02-09-2017 @ 23:29 | μα για όλα εκείνα που κάποτε ζήλευες και έγιναν στάχτη,
σε μία σκέψη που τα μάζεψες κρυφά να μη καούν, ::yes.:: ::yes.:: | | inokrini
03-09-2017 @ 10:38 | Σε μια γωνία στοιβάζεις όνειρα που μάζευες κομμάτι-κομμάτι,
τις ελπίδες εκείνες που άλλοτε χάριζες,
το δάκρυ εκείνο που ήθελες απεγνωσμένα να ρίξεις.. ::up.:: ::up.:: ::love.:: | | ακριτας
03-09-2017 @ 10:44 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
