| |
1 Στη μέση της πορείας της ζωής μου Α
με βρήκα σ ένα δάσος σκοτεινό Β
χαμένο απ του δρόμου τη γραμμή μου. Α
4 Αχ να πω,πόσο μου είναι αλγεινό Β
ήταν το δάσος δύσβατο, τραχύ, πυκνό Γ
ακόμα και στη σκέψη οδυνηρό Β
7 Και με το θάνατο σχεδόν ίδια πικρό Γ
Αλλά αν αγαθό τί, είναι πέρα εκεί, Δ
θα πω όσα είδα, ακόμα και το πιο μικρό Γ
10 Ούτε καν ξέρω πως μπήκα μέσα κει, Δ
λήθαργος βαθύς με είχε υποτάξει Ε
απ το δρόμο τον ορθό σαν είχα βγει Δ
13 Μόλις στις παρυφές λόφου είχα φτάσει Ε
όπου κατέληγε μια πεδιάδα Ζ
ο φόβος την καρδιά μου χε χαράξει Ε
16 μα βλέποντας ψηλά είδα γυαλάδα Ζ
αυτή που αφήνουν τα άστρα που οδηγούν Η
ίσια, παρά του δρόμου τη θολάδα Ζ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
