Γιάννης Κατράκης
12-09-2017 @ 10:07 | Πάρα πολύ καλογραμμένο ..
πολεμούσε τις άλλες σιωπές
αυτές που βγαίναν από τα ντουβάρια
αυτές που ζητούσαν έλεος
αυτές που σκαρφάλωναν στους τοίχους να σωθούν
και ο πόλεμος δεν τέλειωνε ποτέ
θαρρώ πως μόλις είχε αρχίσει.........
::theos.:: ::rock.:: ::theos.:: | |
Κων/νος Ντζ
12-09-2017 @ 10:40 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΝΕΦΕΛΗ ΑΥΓΕΡΗ
12-09-2017 @ 10:43 | Όταν η ομοιοκαταληξία δεν είναι αρκετή για να αποδόσει όλα όσα νιώθεις.
καλημέρίζω τις φίλες και τους φίλους του site και εύχομαι μια όμορφη και δημιουργική χρονιά.
ΝΕΦΕΛΗ ΑΥΓΕΡΗ | |
bobxaman
12-09-2017 @ 13:16 | ..................Σκιάχτηκε και η αύρα μου και πήγε να κρυφτεί στις ακάλυπτες γωνιές........
Λυρισμός ,απαισιοδοξία και καταγραφή μιας εικονικής πραγματικότητας με όμορφο εκλεπτυσμένο τρόπο.Πολύ καλό Αλλά..
Η ζωή είναι έξω , εκεί............ | |
pennastregata
12-09-2017 @ 14:48 | Δυνατό και άκρως εκφραστικό... | |
Μαυρομουστάκης
12-09-2017 @ 17:25 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
tabasco0
12-09-2017 @ 19:55 | Μόνο εγώ παρατήρησα πως το ποίημα έχει κάτι το ερωτικό;Ίσως φταίνε και κάποια συγκεκριμένα ρήματα που χρησιμοποιεις | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
12-09-2017 @ 23:51 | Όλο όμορφο Νεφελάκι, όλο όπως το βιώνουμε οι περισσότεροι, οι σιωπές μας!! πόσο αλήθεια μας πονούν...πόσο δεν τελειώνουν ποτέ...και πόσο οι ίδιες παρέα μας κάνουν, καλό Φθινόπωρο κορίτσι μου. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
 |
