| |
Η σκέψη σου ειναι σύννεφο που απλώς πρέπει να διώξω.
Μα εγώ παίρνω τη σκάλα,
πατάω πάνω,
σε βαδίζω.
Μερικές φορές αργά,
άλλες πιο γρήγορα
κι άλλοτε μένω ασυναίσθητα ακίνητη.
Πότε - πότε βρέχει.
Και στις πρώτες σταγόνες παλεύω να τρέξω όσο πιο γρήγορα μπορώ...
Μα τα γόνατα δε λυγίζουν!
Και έτσι με βρίσκει η καταιγίδα...
Κι εγώ συνεχίζω να σε βαδίζω.
Μα τα γόνατα! Δε λυγίζουν!
Και εγώ βαδίζω.
Κι αυτά δε λυγίζουν.
Βαδίζω...
Δε λυγίζουν...
Βαδίζω...
Δε λυγίζουν...
Β α δ ί ζ ω . . .
Δ ε λ υ γ ί ζ ο υ ν . . .
Ζω
Δε ζουν
στα σύννεφα
τα σύννεφα
Ζω στα σύννεφα.
Δε ζουν τα σύννεφα!
Πάρε τη σκάλα και κατέβα!
Στη Γη!
Όπου τα γόνατα τσακίζονται αλλά προχωράς.
Στα σύννεφα. Τα σύννεφα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
