| |
Γιὰ ἕνα χατίρι ἔφταξα στὴν μακρινὴ Ρουσία
καὶ στ’ ἀρχαγγέλου τὸ χρυσὸ παλάτι ὁ θαμασμός
μ' ἔβαλε καὶ πορπάτηξα στοῦ Πούσκιν στὰ λημέρια
κι’ ἁγιάρντισε μὲ μι' ἄγκριγιας πνοῆς ὁ γλυκασμὸς.
Τοὺς ἀδερφοὺς Καραμαζὼφ τὸ μάτι μου ἐπῆρε,
νὰ πίνουν βότκα στ’ ὄνομα τῆς μαύρης σκοτεινιᾶς,
μὲ δίχως συναισθήματα τὰ χέρια τους νὰ βάφουν,
μὲ τοῦ πατέρα Φίοντορ τὸ αἷμα τῆς καρδιᾶς.
Κι’ ὅπως τὰ ζάλα μ’ ὁδηγοῦν στὴν κόκκινη πλατεία,
στῶν Μπολσεβίκων τὴν δοχὴ φωλιάζει ὁ λογισμός,
βλέπω τὸν Στάλιν νὰ μιλεῖ στὸν δύστροπο Δαρβίνο,
-σημαῖες σφυροδρέπανα- παλιὸς κομμουνισμὸς!
Ποιὸς ξέρει κάθ’ ἐγκλήματος ποιὰ νὰ ‘ναὶ ἡ τιμωρία,
σκέφτομαι τοῦ Ρασκόλνικωφ τὰ πάθη σὰν περνῶ,
μπροστὰ ‘πὸ τὸ διαμέρισμα μὲς τὴν ὁδὸ Κουζνέτσνυ,
ποῦ κάποιο μυθιστόρημα ἐγγράφτηκε τρανὸ!
Ντοστογιέφσκι, Βίκτορ Σέρζ, Γκοργκι Μαξὶμ καὶ Πούσκιν
καπνίζουν, μπεκροπίνουνε, τσὶ πένες τῶς κρατούν,
παίζουν μπαρμπούτι μὲς τὰ ὑγρὰ κελιὰ τῆς φυλακῆς τους
καὶ γράφουν λόγια ποὺ ποτὲ, δὲν θὰ λησμονηθοῦν.
Ἀπέραντή του Μόσκοβου λέω πὼς ἔναι ἡ χώρα,
τούτη ἡ ἀρκούδα τοῦ χιονιὰ ἢ μεσαιωνική,
ποῦ Βίκινγκς κατοικούσανε σ’ ἕνα παλιὸ σεφέρι
γεννειοφόροι, Βάραγγες, ψυχροὶ τρομακτικοὶ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
