| |
Τ' αρμόξυλα δεθήκαν σαν τσιμέντα
κι η βάρκα σου στην θάλασσα γλιστρά
το άγιο σου φιλί γλυκό σαν μέντα
κι αγνάντεμα απ΄ το κύμα, στον Μυστρά
εκεί που στο παλιό το εικοναστάσι
στης νύχτας τα μαχαίρια πριν κοπείς
μου ζήτησες να κάνουμε μιά στάση
το πρώτο σ΄αγαπώ σου να μου πεις
Δεν δέθηκε η καρίνα όπως τ΄άλλα
τα ξύλα , και στην κοσμοχαλασιά
ενώ έψαχνες τα μπάρκα τα μεγάλα
μπατάρισες στην φούσκοθαλασσιά
και τ΄άρματα της νύχτας σε οδηγήσαν
εκεί που τυραννίστηκες πολύ.
Κουρσάροι στο κορμί σου ασελγήσαν
και πειρατές σου κλέψαν το φιλί.
Δεν ξαναβγήκαν τ΄ουρανού σου τ΄άστρα
η μνήμη του Μυστρά έχει σβηστεί.
Στιςπολεμίστρες και στ΄αρχαία κάστρα
η αγάπη, τον χιονιά έχει λουστεί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
