Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τ' όνειρό μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130729 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τ' όνειρό μου
 Καλό ξημέρωμα και καλό Σαββατοκύριακο!!!
 
Τ’ όνειρό μου

Ψάχνω να βρω κάποιο νησί ν’ απελαθώ
στης Γης τα πέρατα μακριά απ’ τα τέρατα
μη μου ανταριάζουν το μυαλό και τρελαθώ
ίαση ψάχνω, Λημνία γη, στ’ άγνωρα πέρατα.

Μα σα το έβρω σε τόπο έρημο θα ναυαγώ
θρόισμα μονοσάνδαλου φέρνει στ’ αυτιά μου ο αγέρας
και του Ταντάλου τις κραυγές, ψάχνοντας μιαν Αργώ
χωρίς νερό, δίχως καρπούς, θ’ αναζητάω το δέρας.

Το ακατόρθωτο μπορεί να μη πετύχω
με αγάπης στίχο αυλακώνω τ’ οχυρό μου
με παράθυρα κεντάω κάθε τοίχο
στο καστράκι που πυργώνω στ’ όνειρό μου.

27/09/2017




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είμαι αξιών προασπιστής κι έχω καθήκον, χρέος, να είμαι αγνός, ανθρωπιστής κι ως Έλληνας ωραίος...
 
bobxaman
30-09-2017 @ 02:42
Πολύ καλό συνονόματε
Κων/νος Ντζ
30-09-2017 @ 09:00
Ψάχνω να βρω κάποιο νησί ν’ απελαθώ
στης Γης τα πέρατα μακριά απ’ τα τέρατα
μη μου ανταριάζουν το μυαλό και τρελαθώ
ίαση ψάχνω, Λημνία γη, στ’ άγνωρα πέρατα.

Πάρα πολύ ωραίο Χαράλαμπε!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
30-09-2017 @ 09:06
ωραιότατο Μπάμπη!!!!!

Δροσουλίτης

Θέλω να φύγω, να χαθώ στις ερημιές
μακριά απ'τα λαγούμια των πνιχτών ανθρώπων
να δρέπω τις σιωπές στις ακροποταμιές
σαν πρωθιέρεια να ζω στα τείχη των Κυκλώπων
Ν' ακροπατώ σ'αρχαίες ραψωδίες που ηχούν
και ξεχασμένες διαδρομές στο χρόνο ριζωμένες
συλλογικά νοήματα στο νού μου απηχούν
των κυπαρίσσων οι κορφές φαντάζουν ειμαρμένες....

-Με τις σιωπές στοχάζεσαι, τη μοναξιά του όλου
το τέλος μοιάζει με αρχή, στην άκρη εκεί του δρόμου-

Είναι παράξενη αλήθεια, ετούτη η μοναξιά
που σου γεννάει την παραίσθηση του «τώρα»
σαν δροσουλίτης πού' ρχεται απ' την ερημιά
των παιδικών φωνών μας, που χαθήκανε στη μπόρα
Θέλω να φύγω απ' την άκρατη βουή
άμαθος πάλαι βρέθηκα σε διαδρόμου στάση
τ' αρχαία τα καμώματα δε γίνηκαν χοή
και ανεπίδεκτος μία ζωή, εδώ, επί συμβάσει
.......Φωτεινή
inokrini
30-09-2017 @ 09:21
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
30-09-2017 @ 10:06
Τι να πρωτοθαυμάσω αλήθεια, το υπέροχο δικό σου φίλε μου, την ομορφιά και την σοφία, της Φωτεινής μας, είστε κι οι δυό μια ανάσα για τον οδοιπόρο, δυό χούφτες δροσερό νερό για το διψασμένο, ευλογημένη η γραφή σας, την αγάπη μου. ::love.:: ::love.:: ::love.::
smaragdenia
30-09-2017 @ 10:11
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!
ΛΥΔΙΑ_Θ
30-09-2017 @ 10:13
Ωραιότατο το όνειρό σου Χαράλαμπε !!! ::hug.::
vasilis g.
30-09-2017 @ 21:24
Πάρα πολύ καλό...!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομουστάκης
30-09-2017 @ 21:45
Σας ευχαριστώ!!!
Oλύμπιος-Θεός
30-09-2017 @ 22:20
::1255.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
30-09-2017 @ 22:27
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο