Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ονειρεύτικα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269429 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ονειρεύτικα
 
[align=center][/align]

Ονειρεύτηκα
στον ύπνο μου απόψε
πως γύρισαν πίσω
τα χρόνια τα παλιά
ήτανε πάλι όλα
όμορφα σαν πρώτα.

Οι δρόμοι άδειοι, καθαροί
τα σπίτια γραφικά
στο πράσινο πνιγμένα
λουλούδια στόλιζαν
κήπους, μπαλκόνια
πάρκα και πλατείες.

Αμαξάκια ανθοστόλιστα
κυλούσαν στους δρόμους
της Αθήνας.
Τα πέταλα των αλόγων
ηχούσαν χαρούμενα, ρυθμικά
στην άσφαλτο.

Μια λατέρνα
στην άκρη του δρόμου
έπαιζε τραγούδια ερωτικά.
Οι άνθρωποι περπατούσαν
ήρεμοι, χαμογελαστοί
χωρίς να βιάζονται
απολαμβάνοντας
την κάθε τους στιγμή.

Η Ακρόπολη
φάνταζε καθαρά
στον Αττικό ήλιο λουσμένη
πάνω από την γραφική Πλάκα.

Ένας κρότος φοβερός
δύο αυτοκίνητα
συγκρούστηκαν
στο δρόμο.

Έτσι ξαναγύρισα
στο σήμερα!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Irena
 
Αρετη Ζ.
23-10-2017 @ 22:56
ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!!! ::yes.::
amistades
23-10-2017 @ 23:34
::up.::
Nemo
24-10-2017 @ 00:36
Αυτά ποτέ δεν συνέβησαν στην Αθήνα!!
Κων/νος Ντζ
24-10-2017 @ 06:51
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Irene V.
24-10-2017 @ 12:47
NEMO ίσως είσαι πολύ νέος γι΄αυτό δεν γνώρισες την παλιά Αθήνα.
Και όμως ήταν μια άλλη Αθήνα γεματη μυρωδιές...αρώματα και Λατέρνα.
Δεν λέω και τότε υπήρχε φτώχια αφού είχαμε περάσει ένα σκληρό πόλεμο και όχι μόνο. Είχαμε και τον εμφύλιο που ήταν ακόμα πιο σκληρός.
νικολακοπουλος θανάσης
24-10-2017 @ 14:48
::up.:: ::up.:: ::up.::
inokrini
24-10-2017 @ 20:23
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!11 ::up.::
Nemo
29-10-2017 @ 02:11
Irene V. για τους λόγους που περιγράφεις και γι' άλλους (π.χ δρόμοι βρόμικοι από τους τότε "σύγχρονους" χωματόδρομους, αραιοκατοικημένες γειτονιές με αλάνες), θεωρώ πως η Αθήνα ήταν παρόμοια άξεστη και αδιάτακτη πόλη. Η μνήμη εξιδανικεύει την παρελθούσα πραγματικότητα. Οι άνθρωποι ίσως ήταν τότε πιο απλοί κι "αγαθοί"... από εκεί ίσως και η γοητεία της αναπόλησής σου...


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο