Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131193 Τραγούδια, 269565 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Για της Ελλάδας παιδιά
 Καλημέρα φίλοι μου.....μπορεί να είμαι κι εγώ λίγο βαρεμένη!!!! μόνο με τα Πατριωτικά..μου συμβαίνει....σ` όλα τ` άλλα είμαι μια χαρά άνθρωπος, ευχαριστώ πολύ όλους.
 
Γιατί κυρά να σηκωθείς, ν` υψώσεις τη σημαία
να την κοιτάς και να της λες, πανώρια μου κι ωραία
τη γαλανή π` αγάπαγες, στα παιδικά σου χρόνια
κι έμειναν τα ξερόκλαδα, χάθηκαν και τ` αλώνια

Δέντρο χωρίς νέα κλαδιά, πως να σταθεί στ αγιάζι
αγέρας ήρθε και χιονιάς, φυσά και περονιάζει
μες στη καρδιά σου ένας λυγμός, δεν λάμπει το γαλάζιο
κείνο που το προσκύναγες και του` κανες τρισάγιο

Κλαίει βαρύς ο ουρανός, πάνω απ` την Ελλάδα
κι απελπισμένα εσύ ζητάς, των ηρώων την λαμπάδα
δεν άκουσες στα μνήματα, θρηνούν στα κυπαρίσσια
όσοι δεν προσκύνησαν, πέσαν παλικαρίσια

Μακρόσυρτο, θρήνο αργό, εγέμισε όλη η πλάση
κλαίνε μαζί κι οι ποιητές, στης λευτεριάς λιοστάσι
οι συγγραφείς, οι λόγιοι, τα όμορφα τα νιάτα
μήτε μολύβια πια κρατούν, μα μήτε και φουσάτα

Το βογκητό στα μνήματα, είναι η ψυχή του Άρη
μες στης πατρίδας την αυλή, πέσαν κοράκια σμάρι
χώμα...καρδιά της..το πουλούν, πουλούν και τα παιδιά της
μοιρολογά το Δίστομο, μα και τα Διαβατά της

Στα διάσελα βγήκαν οι νιές, βγήκανε οι μανάδες
με μαύρο ρούχο ντύθηκαν και δεν κρατούνε δάδες
δάδες για τα σπλάχνα τους, δάδες για τα ονειρά τους
Καισαριανή τη σίλησαν, τ` Ανώγεια τα ιερά τους

Μηδέ Γράμμο θυμήθηκαν, μηδέ τιμή κι ανδρεία
μοιράζουν τ` άγια χώματα, μοιράζουν, ιστορία
απο άκρη σ` άκρη η Ηλιοφώτιστη, μόνο πληγές μπαλώνει
κοράκια σμήνη που ορμούν, στου Κάνδανου τ` αλώνι

Γιατί καλέ να σηκωθώ, που κλαίν τα δυο μου μάτια
στα λιοντάρια τι θα πουν, Καισαριανής τ` άτια
δεν σας τιμούμε πια εδώ, απλώθηκε μια λήθη
μια χούφτα αποφάσισε, η μάνα!! επωλήθει

Σε κόψανε γαλάζια μου, διαλέγουν τα κομμάτια σου
λασπώθηκε το άσπρο σου και διαλαλούν πραμάτεια σου!!
κλαίει ο Παρνασσός, η Ρούμελη, μαζί και οι παπάδες
Δομένικο, Μικρό Χωριό, Χαιδάρι, Κορυσχάδες

Καλάβρυτα!! ποιος ξέχασε?? ποιος αίμα δικάζει
έμεινες..εσύ σημαία μου, το δίκιο που κραυγάζει
κραυγή νεκρών στα πέρατα, που φτάνει στο Χορτιάτη
ο Καζαντζάκης ξύπνησε...κι αυτός άθλιοι! εσκιάχτει

Τα παλικάρια του λαού, στη Γκιώννα, στα Βαρδούσια
μ` άρβυλα τρύπια και ψυχή, στης λευτεριάς γιουρούσια
όποιος μνήμη δεν κρατά, δάφνες, ζητά να δρέψει!!
για της Ελλάδας τα παιδιά, που` χει το αίμα τρέξει

Δόξα! τιμή! ποιοος θ` ορκιστεί, μπρος σε Γοργοποτάμους
κείνος..που ξεπουλάει, πάτρια γη!!!!σε Ούννους κι Αμερικάνου!!!
στο Μαίναλο ποιος θ` ανεβεί, να δει πατρίδα, του χαμού
...βγαλμένη απ` τα κόκκαλα...τη γη του Σολωμού

Ποιανού τρανού κι εξέχοντος, ειν καθαρά τα χέρια.....
στο Βελούχι δεν πετούν, λεύτερα περιστέρια
μήτε, μαδέ στο Τρίκορφο, μήτε στους Καλαρρύτες
όποιος πουλάει το χώμα μας, ανήκει στους αγύρτες

Ο Καπετάν Σαράφης, στο Τρίλοφο στην Δράμα
βγήκε στο μνήμα του κι αυτός κι ακούστηκε το κλάμα
στο Κρίκελο....τούτοι μικροί, τούτοι εμπόροι ούλοι
δεν το` δαν το Μικρό χωριό, μήτε και το Περτούλι

Απ` το Σουφλί ως τη Γαύδο μας, μετρούν κι όλο πουλάνε
όλοι διαλέγουν Γαλανή κι οι κόρακες ορμάνε
διαλέγει Κρήτη!!!! το θεριό! ήρθαν,,,διαλέγουν κι άλλοι
τούτη τ` Αιγαίου .... τη Παναγιά, τη θέλουν η μεγάλοι

Μικρό Χωριό και Κρίκελο, πόσο αλήθεια πιάνει
πόσο πουλιέται η τιμή, και το αίμα Μπελογιάννη
γιατί κυρά να σηκωθώ? αχ!! να σε ξεδιπλώσω
να σε κρεμάσω στον ιστό....τα ξέφτια να μπαλώσω!!

Να μην σκεφτώ Τσαρίτσανη, να μην σκεφτώ Χρουσώ
εγώ η μικρή κι ασήμαντη, όχι δεν σε πουλώ
ποτέ μου δεν σ` αρνήθηκα, έχω μόνο μολύβι
για να σου κάνω τη γιορτή, με δώρο δαχτυλίδι

Είμαι μικρή και ταπεινή, μια μάνα Ελληνίδα
κι όλο μετρώ ολημερίς, πόσο πουλάν πατρίδα !!!!!!!!
πόσο πουλάνε το Λαό, πόσο τη Ρωμιοσύνη
οι μπάσταρδοι όλοι μαζί, όνειδος!! καταισχύνη!

Ποιος έδωσε δικαίωμα?? τι είναι η Ελλάδα..τσόλι???
μια πόρνη που` χει νταβατζή!! την οικουμένη όλη
Ωρέ σεις παιδιά...κλεφτόπουλα! πάτε ωρέ να κρυφτείτε!!
μες σε λαγούμια σκοτεινά, στις τρύπες σας να μπείτε!!

Όλο το αίμα που κυλά, Ελλάδα απάνω γράφει
σε πόλεμο δίχως σπαθιά, το περιβόλι εχάθει
έμεινα εδώ να θρηνώ, πικρά τη Γαλανή μου
την παιδική περφάνια μου, πατρίδα την τρανή μου

Το λιθαράκι, έννοια μου, στην Αρχαία τη Μεσσήνη
μη δώσουν και τα μάρμαρα, δική..μου Ρωμιοσύνη
έχω πνιγμό και ταραχή! έχω οργή! καντάρια
κάτω τα χέρια σας ωρέ! κάτω απ` τα κοντάρια!!!!

Θα βγώ στην αετοφωλιά, ψηλά θα την σηκώσω
με θρησκευτική ευλάβεια, άθλιοι..θα τη μπαλώσω
μ` ασημογάλανη κλωστή, τα ξέφτια θα ενώσω
όλα τα περιστέρια μου, ευχή θα της τα δώσω!!!!!

28-10-2017
Αδαμοπούλου Γεωργία.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
28-10-2017 @ 01:33
Ο Σαράφης αγωνιστής του ΕΑΜ , έδρασε πιο πολύ στη Θεσσαλία, χάριν ρίμας το έβαλα, στην αετοφωλιά πετούν χιλιάδες περιστέρια......ευχαριστώ Γεωργία ::love.:: ::love.:: ::love.::
Άηχος
28-10-2017 @ 01:41
Χείμαρρος ασταμάτητος. Όλες οι ηρωικές σελίδες της ιστορίας μας
σε μια χωρίς ανάσα εξιστόρηση. Πανέμορφη και πανέξυπνη η γραφή
σου Γεωργία. Σ' έναν "μονόλογο" ντυμένο με τα χρώματα της Γαλανόλευκης
βρήκες τον τρόπο να ξυπνήσεις μνήμες και συνειδήσεις!!
Είσαι καταπληκτική.
Θερμά συγχαρητήρια !!
::up.:: ::up.::
Κάποιος κάπου κάποτε
28-10-2017 @ 03:40
ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Συμφωνώ απόλυτα με τον Άηχο!

Οι σκλίδες του Βελουχιώτη κι η Κοντολίζα Ράις
------------------------------------------------------------------
Όταν στριμώξανε τον Άρη στη Μεσούντα
σε μια πλαγιά στον ποταμό τον Άσπρο
είχε κοντά του τον Τζαβέλα κι άλλους πέντε...
...Κλεισμένοι 'ολοι στης αποκοτιάς το κάστρο!

-Εγώ, ρε σύντροφοι,τους είπε,τσάτρα-πάτρα,
έζησα κι έφτασα τα χρόνια μου σαράντα...
Καλή αντάμωση στα γουναράδικα!...Άϊντε...
φευγάστε τώρα!...Σπάστε τον κλοιό κι αγάντα!

Έμεινε μόνος του με μιά χειροβομβίδα!
στα δόντια του τού΄μεινε η ατσάλινη η περόνη...
Το Σύμπαν σύγκορμο δονήθηκε απ΄τον κρότο
κι εκείνος, κόκκινη,αστρική εγίνη σκόνη!
---------------------------------------------------
Ψέματα είναι πώς στα Τρίκαλα κρεμάσαν,
την κάρα του μαζί μ΄εκείνη του Τζαβέλα!
Γίνηκε σκλίδες κι απ΄αυτές ξεπεταχτήκαν,
ο Τσέ, ο Τσάβες, ο Μοράλες κι ο Μαντέλα!
-----------------------------------------------------
Τίποτα αστόχαστα δεν γίνεται, στ΄αλήθεια!
Σ΄όλα υπάρχει θαυμαστή αλληλουχία...
Το αίμα, κόκκινο δεν τρέχει μες στις φλέβες;
Ε! κόκκινη έτσι θά΄ναι πάντα κι η ιστορία!

Θα΄ρχονται αράδα Κοντολίζες απ΄την Δύση,
σε μια Αθήνα οχυρωμένη, ίδιο κάστρο,
μα θα γυρνάν΄κατά την Ρούμελη σκιαγμένες,
σαν θα βρυχάται ο Βελουχιώτης μές στον Άσπρο!

Κι από τις σκλίδες του τις άγιες θα γεννιούνται
μπροστάρηδες για των λαών τη δίκαια πάλη
και θα λουφάζει το κεφάλαιο και θα τρώει
η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι!
----------------------------------------------------
Τώρα που γέρνουμε,νωθρά, στους καναπέδες
και σκύβουμε-ντροπή μας-όλοι το κεφάλι,
κάπου γεννιέται ο νέος Τσέ και θά΄ρθει η ώρα,
την τράπουλα στη Γή ν΄ανακατέψει ΠΑΛΙ !
Α.Π.

(Άσπρος =ο Αχελώος)
(σκλίδα =κομματάκι)
=====================

Αχ! Ελλάδα μου
-----------------------
Αχ!Ελλάδα μου καημένη
Οι τριακόσιοι στη βουλή
σε ποτίζουνε χολή
ρίχνουν χώμα στα παιδιά σου
και αυτοί με το χαβά τους
χρήμα βάζουν στο ντορβά τους

Βουτήξαν στον παρά σαν δύτες
κλέφτες είναι λωποδύτες
και στην πλάτη του κοσμάκη
έγιναν αγιογδύτες

Αχ! Ελλάδα μου καημένη
τώρα τι σε περιμένει
σε φουσκώσαν δανεικά
με κολπάκια Ευρωπαϊκά

Χάνει το παιδί τη μάνα
και η μάνα το παιδί
ψάχνουν ουρανού το μάννα
να βρεθούν σε ξένη γή

Αχ! Ελλάδα μου καημένη
σε κυβερνούν μπασταρδεμένοι
η αυλή σου ρημαγμένη
μύριοι πια οι πεινασμένοι

Οι τριακόσιοι να ψηφίζουν
συνεχίζουν το χαβά τους
την καρέκλα να κρατήσουν
να γεμίζουν τον ντορβά τους

Άρες μάρες κουκουνάρες
άδικους στρώνουνε νόμους
για να κλείσουνε τους δρόμους
στους γνησίους κληρονόμους

Αχ! αυτοί οι κυβερνήτες
πίνουν αίμα σαν τερμίτες
τα παιδιά σου θα ξεκάνουν
με τους φόρους που τους βάνουν

Αχ! Ελλάδα μου καημένη
εάν θέλεις να γλυτώσεις
μόνο στα γνήσια παιδιά σου
την εξουσία να τους δώσεις...
κι όσους σε δέσαν με χαρτιά
υπογραφές γεμάτα
να γίνουν ιστορία σου
τ΄αγκάθια και τα βάτα...
Α.
-------------------------
ΑΕΡΑΑΑΑ
-----------------
Ξυπνάτε ορέ Έλληνες
το μέλλον μας είναι μαύρο
μας μπέρδεψαν τα πόδια μας
μέσα σε κύκλο φαύλο

Μέσα σ΄αυτόν μας κλείσανε
μας παίζουνε κλαρίνα
μας χώνουνε λογαριασμούς
με μια μεγάλη σφήνα

Ξαφρίζουν της δεκάρες μας
και πίνουν στην υγειά μας
στο τέλος θα μας πάρουνε
και τούτα τα βρακιά μας

Ξενόδουλοι οι κυβερνήτες
κλέφτες μεγάλοι λωποδύτες
την Ελλάδα θα ξεκάνουν
με της αρπαχτές που κάνουν

Όλα θα τα πουλήσουνε
στους ξένους ευρωπαίους
και μας θας μας αφήσουνε
Ελλάδα με αρουραίους

Η λεβεντιά σου Έλληνα
δεν είχε φόβο τρόμο
σήκωσε το τσαρούχι σου
δώσ΄τους κλωτσιά και δρόμο
-----------
Αν τώρα δεν το κάνουμε
αυτοί θα μας πηδάνε
και τα παιδιά μας αύριο
δεν θάχουν ψωμί να φάνε

Α.
-------------------
Πατρίδα μου
-----------------

Ήσουν αστέρι τ΄ουρανού
η αύρα του αγέρα
αφρός ήσουν της θάλασσας
του ήλιου θυγατέρα.
Στο ιερό το χώμα σου
στου ήλιου την αχτίδα
τα μάτια μου πρωτάνοιξα
κι όλο τον κόσμο είδα.

Μές την καρδιά μου
ένας αέρας με σκοτώνει
απ΄την πατρίδα μου φυσά
ποιοί είναι αυτοί οι κυβερνήτες
που κάνανε σε βάρος σου
τον κόσμο να γελά.
Είσαι η πατρίδα μου
που βλέπω να αιμοραγείς
κι αυτοί οι αλήτες κυβερνήτες
χωρίς να έχουνε ντροπή
σε βάλαν σε καλούπια να χαθείς.

Άκου Πατρίδα μην πονάς
μην στάζεις άλλο δάκρυ
έχεις στα σπλάχνα σου κι αετούς
και οι αετοί δεν προσκυνάνε
θα φτερουγίσουνε ξανά
στα ύψη να σε πάνε...
Α.

Λέγε και λέγε λέγε μου
λέγε μου να μαθαίνω
και μη σε νοιάζει κι εγώ
ποτέ μου δεν πεθαίνω.
Κι αν χάσανε τον έλενχο
τώρα στην εξουσία
θα ξαναβρεί τη δύμαμη
λαός κυριαρχία.
Κι όση με δέσαν με χαρτιά
υπογραφές γεμάτα
θα γίνουν ιστορίας μου
τ΄αγκάθια και τα βάτα...
Α.

https://www.youtube.com/watch?v=9-6yB4CEE1s
vasilarias
28-10-2017 @ 05:38
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Πολύ ωραιο & εθνικό...
Μ.Ελμύρας
28-10-2017 @ 07:54
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
inokrini
28-10-2017 @ 08:38

Σε κόψανε γαλάζια μου, διαλέγουν τα κομμάτια σου
λασπώθηκε το άσπρο σου και διαλαλούν πραμάτεια σου!!!!!!!!! ::love.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
28-10-2017 @ 08:42
Ωραίο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κοσμάς Δ.
28-10-2017 @ 10:05
Πολύ ωραίο!!!
Καλά κάνεις και δίνεις τιμές στην πατρίδα και στη σημαία. ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-10-2017 @ 10:05
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
oneiropola
28-10-2017 @ 11:09
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νέτα-σκέτα
28-10-2017 @ 11:52
Ρε συ το ξέρεις πως τελικά είσαι εδώ μέσα το πιο ταλαντούχο άτομο;
Αν άρχιζες από νωρίς και κάποιος σε καθοδηγούσε θα ήσουν μια
μεγάλη ποιήτρια.Κόψε λίγο τα πολλά λόγια και συμπύκνωσε το λόγο σου.
Έχεις σημεία στο ποίημα σου που είναι εξαίσια. Μπραβο σου ρε
Κουτσουμπίτσα, ο νονός σου είναι περήφανος για σένα. Κόψε τα πολλά
πάρε δώσε και μη σπαταλιέσαι συναισθηματικά που σε κάνουν πολλές
φορές να δείχνεις αφελής και εκνευρίζεις το νονό σου.
::sneak.::
**Ηώς**
28-10-2017 @ 15:09
Στα ματωμένα χώματα που θα πατάς..
θε να ραγίζουν τ'αγριολούλουδα της νιότης
κι όσα δεν σφράγισες, με ρίγος θα κοιτάς
καθώς τ'ανέμου σου δεν ήσουν πατριώτης
Στα βουρκωμένα μάτια των παιδιών
ουράνιο τόξο μοιάζει πάντα η Ελπίδα
ψυχρά θαρρείς αυτήν καταρρακώσανε
αφού παγκόσμια της στήσανε παγίδα
Κι αν με φωνή πικρή εσύ θε να μιλάς
και με κατάμαυρα στιχάκια θα φωνάζεις
μάθε καλά το παραμύθι σου πριν ξεπουλάς
την ίδια την Ψυχή απ'το διάβολο, δεν ξαγοράζεις...

© φ.κ 29_06_2011/19.50μμ ::love.::

πατρίδα μου

Πες μου ποια άφωνη κραυγή
στενάζει στους αιώνες
ποιος τάχα θάνατος αργός
μας γλύφει τις πληγές
παγώνουν τώρα τα κορμιά
δικάζουν τους χειμώνες
κι ο Πειρασμός την Άνοιξη
θύματα αναμετρά

Πατρίδα μου, σε σπείρανε
με όρους και διχόνοια
φλέγεσαι μες τους κάμπους σου
μαζεύοντας σοδειά
είναι ίδια τα χρόνια σου
και στα μαλλιά σου χιόνια
να γίνεις ξένη και βορά
αλλόγλωσσης γριά

Εσύ τον ήλιο θ'απαντάς
χειμώνες καλοκαίρια
με το τσεμπέρι στα μαλλιά
σε ξέπλεκα νησιά
αυτόν τον ήλιο ξεπουλάν
γνωρίζοντας το Φως του
στα σπλάχνα σου δεν έθρεψες
μπάσταρδα ορφανά...

Είν' η κραυγή που έρχεται
απ' τις αρχαίες πέτρες
που γίνηκαν αγάλματα
και κλαίνε γοερά
τα μέλη τους κινήθηκαν!
μα άδειες οι φαρέτρες
η Σκέψη σου η Αθάνατη
τους έδωκε φτερά!

Είναι της γλώσσας η λαλιά
και της Πυθίας ρήση
των Μυστηρίων η σκιά
που μας ακολουθεί
διάσπαρτη μικρή γενιά
που φόβισε τη Δύση
η Δωδωναία πλώρη σου
τη Λευτεριά μηνά
© φ.κ 24_03_2013

««κι αν σήμερα εσύ μιλάς για την Πατρίδα,
για ήρωες που έβαψαν τα χώματα αυτά
σαρώνουν οι επιτήδειοι με μιάς σαν το χιονά
την ιστορία απ'αρχής, το Είμι και το Οίδα.....φ.κ»
Μαυρομουστάκης
28-10-2017 @ 16:15
Πολύ ωραίο Γεωργία!
Συμφωνώ με τον Άηχο.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο