Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131446 Τραγούδια, 269605 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Προς τους φυλακισμένους
 
Γιατί δεν μου λέτε την αλήθεια;
Γιατί μου κρύβετε τα όνειρα,
πίσω από θλιβερές οφθαλμαπάτες
και με αφήνετε στον ίσκιο;

Γιατι πετάτε στον Καιάδα,
τις στιγμές
που ζήσαμε μαζί,
σαν ξεχασμένες αναμνήσεις,
ενός κόσμου
μη πραγματικού;

Κοιτάξτε με,
για δυο λεπτά.
Αφουγκραστείτε
την καυτή μου ανάσα,
πως ξεδιπλώνεται,
σαν τον ίλιγγο
των ερωτευμένων.

Εγώ είμαι αυτός,
που αναλώθηκα,
σε περιπέτειες ξένες
και σε ντροπές,
άγνωστες προς εμένα.
Εγώ είμαι αυτός,
που ξεχύθηκα,
σαν την ορμή του ποταμού,
πάνω στις αμαρτίες.

Τίποτα δεν έχει σημασία.

Τίποτα δεν έχει σημασία.

Κάθομαι μόνος,
σ’ ένα τοπίο ερημικό,
με τους ανέμους
συντροφιά
και περιμένω,
να σκύψετε
πάνω στην ανυπαρξία
και να γεννήσετε το μέλλον,
που καραδοκεί,
για μια νέα διέξοδο.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα
 
zpeponi
28-10-2017 @ 03:41
Καλό ξημέρωμα! ::rock.::
inokrini
28-10-2017 @ 08:36
Κάθομαι μόνος,
σ’ ένα τοπίο ερημικό,
με τους ανέμους
συντροφιά
και περιμένω,
να σκύψετε
πάνω στην ανυπαρξία
και να γεννήσετε το μέλλον,
που καραδοκεί,
για μια νέα διέξοδο. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
28-10-2017 @ 08:44
πάνω στην ανυπαρξία
και να γεννήσετε το μέλλον,
που καραδοκεί,
για μια νέα διέξοδο.

::up.:: ::up.:: ::up.::
smaragdenia
28-10-2017 @ 09:21
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο