| |
Κοιτώ ψηλά στον ουρανό και βλέπω τα αστέρια
κι έχω μια ψεύτικη αίσθηση πως σε κρατώ στα χέρια...
Ίσως να είναι επειδή τα καστανά σου μάτια
λάμπουν σαν άστρα τ' ουρανού, σαν θησαυρού κομμάτια...
Είναι που τότε λαχταρώ τόσο να σε φιλήσω
μα για να γίνει χρειάζεται τα μάτια μου να κλείσω...
Να πλημμυρίσει η ψυχή μ' αρώματα από εσένα
και το κορμί να γίνεται μ' όλον τον κόσμο ένα...
Μέσα στο στήθος δυνατά χτυπάει η καρδιά μου,
σαν κύματα της θάλασσας είναι τα όνειρά μου...
Κι όπως τα χείλη μου τα δυο για εσένανε διψάνε,
έτσι της φύσης οι ανθοί τον ήλιο αγαπάνε...
Και σαν ανοίξει ο ουρανός, κι όλη την πλάση βρέξει
έτσι κι από το στόμα μου θα βγαίνει κάθε λέξη...
Του έρωτα θα 'ναι φωνή και της αγάπης ήχος
από τα βάθη της ψυχής ο πιο ωραίος στίχος...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
