| |
Που νάβρει χώρο η καρδιά
λίγο να ξαποστάσει,
χαθήκαν όλες οι αυλές
που είχ' ο νους μας φτιάξει,
εκεί που νιώθαμε παιδιά
κι έκαν΄ο χρόνος στάση
Ζητάς ένα χαμόγελο
τη μέρα σου να βγάλεις,
με κίβδηλα αισθήματα,
για όλα αμφιβάλλεις.
Ψάχνεις ΄να ξέφτι όνειρο
τους φόβους σου να σβήσεις,
μα κάποιοι σου το κλέβουνε
τα βράδια στις ειδήσεις.
Που νάβρει χώρο η ματιά
εικόνες να ζωγραφήσει
κοράκια κρώζουν μοναχά,
σ΄ ανατολή και δύση
και το γαλάζιο τ' ουρανού
το έχουνε ξεφτίσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
