Ασπρα κρινα στο βαζακι
γερνουν το κεφαλι τους
κι ακουν το τραγουδακι
που σιγοπαιζει πλαι τους
Ειναι ο ερωτας φωτια
και των αγγελων καει τα φτερα
φλογιστρο που μαστιγωνει
ματια και χειλη αλμυρα
σαν διελκυνστιδα
που κανεις δεν παιρνει την πρωτια
ο αποκοσμος θυμος σχεδια καταστρωνει
Ασπρα κρινα στο βαζακι
κλαινε για το χαλι τους
του ερωτα ασιγαστο μερακι
χτυπησε το δυσμοιρο κεφαλι τους.
