Κων/νος Ντζ
20-11-2017 @ 10:20 | Είναι κάτι ευχές
που αλύτρωτες μένουν
σε χαμένες ψυχές
π’ αμαρτίες τις δένουν.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
malkon64
20-11-2017 @ 11:14 | Έξοχο .....................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Άηχος
20-11-2017 @ 12:28 | Πανέμορφο το ποίημα σου!! Κι αυτό που φαίνεται αλλά και κυρίως
αυτού που εννοείται. Οι τεχνικές σου και το ταλέντο σου... ζηλευτά.
Πολύ χαίρομαι να σε διαβάζω!!!
Στη χαρά, μια μπηχτή
σαν σκιά πάντα βρίσκει
μία ρωγμή ανοιχτή
να σ’ ...αλλάξει την πίστη.
Ειδικά αυτό το βρήκα συγκλονιστικό!!!
::theos.:: ::theos.:: | |
Γεδεών
20-11-2017 @ 13:29 | Κι όσο η πίκρα κρατεί
την καρδιά μες στα σκότη,
όσα ψάχνεις "γιατί"
δεν θα βρεις τα "διότι" …
-.-
Υπέροχο!!! | |
smaragdenia
20-11-2017 @ 15:04 | Κι όσο η πίκρα κρατεί
την καρδιά μες στα σκότη,
όσα ψάχνεις "γιατί"
δεν θα βρεις τα "διότι" …
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΧΡΗΣΤΟ
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
inokrini
20-11-2017 @ 17:54 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ::up.:: ::up.:: | |
liontari73
20-11-2017 @ 19:43 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ειρήνη.Δ.
20-11-2017 @ 19:49 | Ψάχνοντας για τα διότι
μας προκύψαν στίχοι πρώτοι!!!! | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
20-11-2017 @ 21:35 | Πόσο αλήθεια δύσκολο είναι να μην ψάχνει κανείς...το γιατί...είναι άραγε τυχαίο το ότι όλα τα μικρά παιδιά όλο με..γιατί μιλούν...πόσο αλήθεια σοφό είναι αυτό που γράφεις για την ρωγμή..μια χαραμάδα ν` αφήσεις, στης ζωής σου τα παράθυρα...θα μπουν ηλιαχτίδες, θα μπει το φως της δημιουργίας, μα θα μπει κι η σκόνη του κόσμου, αν είσαι ατσαλωμένος γερά...δεν θα σου πνίξει την ανάσα, αν δεν είσαι όμως...είσαι θνητός μ` αδυναμίες..πολύ θα παιδευτείς, για να συνεχίσεις ν` αναπνέεις ελεύθερος.Αμαρτίες, ρωγμές, απορίες, πληγές,σαράκια, φαρμάκια,πίκρες και σκοτάδια! πόσο στ` αλήθεια δάκρυ πρέπει να πληρώσει κανείς , για να τ` αφήσει μακριά πολύ μακριά απ` της ψυχής του, τ` άσπρο φουστάνι. Με προβλημάτισες πολύ γι` αυτό και το μεγάλο σχόλιο, φιλιά. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ΒΥΡΩΝ
20-11-2017 @ 21:44 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
 |
