Όπως στα πλήθη μίλαγε, τ΄ αηδόνια κελαηδούσαν
Κι όσοι τριγύρω ήτανε σιμώσανε κοντά του
οι αδικημένοι όλης της γης για δίκαιο διψούσαν
το δίκαιο του κόσμου αυτού του θλιβερού και σκάρτου.
.
Άκουγαν όλοι σιωπηλοί και εκστασιασμένοι
τούτα τα λόγια τα αγνά, τα πλήθη πως μαγεύουν
της γης όλοι οι απόκληροι κι όλοι οι αγανακτισμένοι
το δίκαιο αποζητούν το δίκιο που τους κλέβουν.
.
Μα κάποιοι απλώς τα βλέπανε ως μια δημαγωγία
που ίσως όμως τους φανεί καθόλου ζημιογόνα,
κάποιος σκυμμένος κει μπροστά μες την οχλαγωγία
σιγά το βήμα σέρνοντας, του κλέψε τον χιτώνα.
