Λυπημένη απόψε κινείς τα σβησμένα φεγγάρια του ουρανού.
Ο ύπνος δεν σε πιάνει· ένα άρωμα ψυχής
που εξαερώθηκε είναι κοντά σου και σε μεθά· λυπημένη
είσαι και κεντά φαρμάκια ο πόνος σου· λυπημένη
όπως κρατώ το χέρι σου κι οι ουρανοί ευθύνονται
για την μελαγχολία που έχω
όπως θα ξημερώσει ύστερα και θα γίνουν οι ώρες πριμοδοτικές
στο αιώνιο αδάμαστο φως.
