πανσελινος
02-12-2017 @ 09:32 | Τι ήχο έχουν οι κραυγές αυτών που δεν μιλάνε
Εκείνων που τα μάτια τους ουρλιάζουν σαν σιωπές
Εκείνων που αναγκάστηκαν να ζήσουν με ένα πρέπει
Και κρύψανε τα θέλω τους σε κάποιες Κυριακές ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Πολύ ωραίο! Μπράβο! | |
inokrini
02-12-2017 @ 10:05 | !!!!!!!!!!!!!1 ::love.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Κων/νος Ντζ
02-12-2017 @ 10:21 | Υπέροχο, μπράβο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
02-12-2017 @ 10:56 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Άηχος
02-12-2017 @ 12:22 | "Μα πόσο καιν τα δάκρυα ποτέ σου δεν θα μάθεις
Εκείνων που δεν έπαψαν ποτέ τους ν' αγαπούν " !!
"Εκείνων που αναγκάστηκαν να ζήσουν μ' ένα πρέπει
Και κρύψανε τα θέλω τους σε κάποιες Κυριακές" !!
-----------------------------------------
Εξαιρετικό ολόκληρο το ποίημα σου, με στίχους που κρύβουν
ουσία και που σε βάζουν σε σκέψεις!!
::up.:: ::up.:: | |
smaragdenia
02-12-2017 @ 12:47 | Μα πόσο καιν τα δάκρυα ποτέ σου δεν θα μάθεις
Εκείνων που δεν έπαψαν ποτέ τους να αγαπούν
Εκείνων που γκρεμίστηκαν σε κάθε πέταγμα τους
Με τα φτερά τους τσακισμένα ακόμα προσπαθούν
ΥΠΕΡΟΧΟ, !!!!!!!!!!!!!!!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ, ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΟΛΟ!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Oλύμπιος-Θεός
02-12-2017 @ 14:18 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
νικολακοπουλος θανάσης
02-12-2017 @ 17:57 | χαιρετώ το βασίλη , είσαι ωραίος στη γραφεί
::up.:: ::rol.:: ::theos.:: | |
liontari73
02-12-2017 @ 23:50 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
