| |
Ησουν αγαπη και στοργη
ησουν ο ηλιος το πρωι
ησουν ο ηλιος το πρωι
και η ζωη μας.
Σου ετυχε μες στη ζωη
μανουλα μου σαν το κερι
μανουλα μου σαν το κερι
να λιωνεις καθε βημα.
Φυλλο ξερο μες στο βορια ησουνα μανα
μια μοναχα μες στον κοσμο, μοναδικη.
Τα δακρυα τα εκρυβες μες στην καρδια σου
και μας αγκαλιαζες με ενα χαμογελο πλατυ.
Κι αν σε τσακισαν οι καημοι
του κοσμου ολοι οι δασμοι
του κοσμου ολοι οι δασμοι
ησουνα βραχος.
Σταθηκες ορθια στη ζωη
εδειξες θαρρος και πηγμη
εδειξες θαρρος και πηγμη
σαν μονομαχος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
