Όταν σφιχτά θα σε κρατώ, μέσα στην αγκαλιά μου, θα έχει δέσει το γλυκό και θα 'σαι η ζωγραφιά μου
[align=left] [B] [I]
. . *~* Η πένα καίει στη βροχή *~*
Γλυκύτατη μου χαραυγή, καυτή μου ηλιαχτίδα
χάδι του Νου μου αισθαντικό
των έλξεων φροντίδα!
Ποιητική μου σκέψη ζωηρή
το θάμπος σου, τις αρτηρίες ερεθίζει
"η πένα καίει στη βροχή" κι όλο στριφογυρίζει
μα, Τι Αχτίδα είσαι εσύ?
Κι ο Νους μου αρμενίζει!
Τα βελουδένια λόγια σου, αγαπημένο θαύμα
σα κρίνα απ' τα μπαλκόνια σου
η φλογερή σου αύρα!
Οι στίχοι εκπέμπουν θαλπωρή
κι η αγκαλιά μου ζέστη
μα, με φιλάκια φλογερά
τ' άρωμα θα 'χει γεύση!
Όταν σφιχτά θα σε κρατώ
μέσα στην αγκαλιά μου
θα έχει δέσει το γλυκό
και θα 'σαι η ζωγραφιά μου!
Τη γεύση σου επιθυμώ
με το γλυκό άρωμα σου
σοκολατένιο ερωτικό
στην τρέλα του σεβντά σου
. . * * Nikos D. Stoforos * *
