Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Επισκεπτήριο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130303 Τραγούδια, 269350 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Επισκεπτήριο
 
Επισκεπτήριο,
ήρθανε να μ' ανταμώσουν οι χειμώνες
ξάφνου μπάζει από παντού μνήμες,
αρχίζω να κρυώνω..
Μάζεψα τα κουράγια μου και στάθηκα απέναντί σου νύχτα.
Έχω να σου προσάψω μοναξιές
κι εσύ ερωτηματικά και απορίες για τις ευχές μου όταν έριχνες τ'αστέρια σου..
Μετρήθηκα στα λάθη μου
κι αν έχω λησμονήσει τα όμορφα,
είναι γιατί πάντοτε με προλάβαινε το σκοτάδι σου
εκεί να μου επιβάλλεις με το ζόρι το μαύρο σου..
Επισκεπτήριο,
άσε με να υπάρξω μια στιγμή ακροβάτης
να γίνει το τεντωμένο σκοινί ο κόσμος μου
κι ας τρέμω από κάτω τ' αχόρταγο το μαύρο σου
κι ύστερα κάνε με άστρο, να πέσω για μια ευχή σου..
Επισκεπτήριο,
στέκεται αντίκρυ μία κρεμάλα από αλήθειες
που δεν τους ύψωσα τ' ανάστημα
κι εγώ, εδώ τώρα να παίζω κρυφτό με τους τέσσερις εαυτούς μου
και να τα φυλάει ο ντροπιασμένος
100, φτου του και βγήκε..
κι ο δεύτερος πώς μου κουνά το δάχτυλο
¨Που'σουν χαμένος ρε ξεφτίλα όταν σ'έψαχνα;
Ποια δάκρυα σε είχαν κουκουλώσει πάλι;"
και κάνει πάσα τις κουβέντες του στον τρίτο
"Εμένανε θα μ' έχεις μέχρι τέλους, μαζί θα μείνουμε,
κοίτα να τα 'χουμε καλά γιατί με μένανε τη μάχη θα την χάσεις"
και γαρνιτούρα ο τέταρτος εαυτός
¨Στάσου δίπλα κι όχι απέναντι, μη με φτύνεις,
θα σε φτύσω κι όσο και να τρέξεις απ' το μέσα σου φυγείν αδύνατον"
Ανακωχή λοιπόν,
κι οι πέντε αθώοι
ελάτε να ταιριάξουμε δυνάμεις με αδυναμίες,
παράταιρα καλές τρικλοποδιές κακίας
μπορούμε να χωρέσουμε στο μίσος καλοσύνη
αρκεί να μεγαλώσουμε λιγάκι την καρδιά μας
κι ευθύς κάθε μας δάκρυ έναυσμα θα'ναι ελπίδας
και ντροπιασμένες λέξεις θα ντύνουν τις σιωπές μας
Επισκεπτήριο τέλος
καθένας στο κελί του
πάρτε τους εαυτούς σας
καθένας όσους έχει
και στα στακίδια
έχω να μαυρίσω τα βράδια μου
[align=center][align=center]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.
 
Κων/νος Ντζ
18-12-2017 @ 08:46
Επισκεπτήριο,
ήρθανε να μ' ανταμώσουν οι χειμώνες
ξάφνου μπάζει από παντού μνήμες,
αρχίζω να κρυώνω..

Πολύ ωραίο! ::up.:: ::up.:: ::up.::
inokrini
18-12-2017 @ 17:12
Επισκεπτήριο τέλος
καθένας στο κελί του
πάρτε τους εαυτούς σας
καθένας όσους έχει
και στα στακίδια
έχω να μαυρίσω τα βράδια μου ::up.:: ::up.::
νησιώτης1959
18-12-2017 @ 22:14
Επισκεπτήριο,
ήρθανε να μ' ανταμώσουν οι χειμώνες
ξάφνου μπάζει από παντού μνήμες,
αρχίζω να κρυώνω..
Μάζεψα τα κουράγια μου και στάθηκα απέναντί σου νύχτα.

::up.:: ::up.:: ::up.::
Aris4
18-12-2017 @ 22:51
ρε για κοιτα τι εσκασε μυτη στο στιχοι Χριστουγεννιάτικα !!!! ::razz2.:: ::hug.:: ::kiss.::
utterly sweet
19-12-2017 @ 00:02
::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο