| |
[align=center][font=Comic Sans MS][B]Παρακαλούνται οι αρχάγγελοι εμμονών
να μην πετούν ανάποδα, ζηλεύοντας την κόλαση
να μην τριγυρνούν μ’ ένα γλυκό τσιγάρο στα χείλη
αφήνοντας εκεί κι εδώ ατακτοποίητα τα ενσύρματα φτερά τους
Επίκληση στις λογικές των ηττημένων δαιμόνων
που κοιμίζουν όπως έστρωσαν τα χρόνια τους
ζητιανεύοντας για μια οκά ψυχή με καλο-ακονισμένα δρεπάνια.
Η ζαρωμένη υπομονή τους μετρημένη σε νοτισμένα κέρματα από ελεημοσύνες
και τώρα να μην ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Σας το ’πα στους αγγέλους μου θα στέκεστε προσοχή
εμένα με προσέχουν κάτι πιστοί χειμώνες
Και κάνοντας τα δέοντα, ανεπίδεκτοι χρόνου, αρχίνησαν να εργάζονται επάνω σε πληγές
αντιγράφοντας κι επικολλώντας το ζαρωμένο μαύρο τους, μα πάλιωσε το αστείο τώρα πια
τους πήραμε χαμπάρι και στο κατόπι ξαμολήσαμε λευκά, αγνά χαμόγελα
Απάνθρωποι και έμμετροι σακάτες
κρατώντας τα δρεπάνια για ροκιές
φόρτωσαν τα τραγούδια τους στις πλάτες
και έφυγαν για άλλες γειτονιές
Τα σφάλματα γεράσανε, μετρήθηκαν σαν φύλλα που μαλώνουν
για το ποιο θα πέσει πρώτο ή για το ποιο τάχα μου κλέβει απ’ το άλλο το πιο όμορφο το χρώμα
κι αφέθηκαν στ’ αγνάντι της ματαιότητας και του περαστικού τούτου του κόσμου
στις μέρες που φοριόντουσαν επάνω στα κλαδιά
κι εμείς τώρα αφηνόμαστε πάνω στην ευτυχία
φιλώντας τη στα μάτια
[align=center][B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
