| |
Μην σκύβεις άλλο το κεφάλι.. λέω.. φτάνει!
Μην συμβιβάζεσαι με κάθε λογική
Κάθε καράβι.. το δικό του το λιμάνι
Πρέπει τον κόσμο να γυρίσει για να βρει...
Μην απελπίζεσαι.. ο χρόνος δεν μετράει
Θάνατος είναι να βολεύεσαι μεμιάς
Άκου το κύμα στο σκαρί σου πώς χτυπάει
Μέθυσε λίγη ηδονή της μοναξιάς...
Μην μου λυπάσαι.. μα χαρά πολλή μην έχεις
Το ενδιάμεσο θαρρώ είναι αρκετό
Μην ξαναπείς πως άλλη νύχτα δεν αντέχεις
Είναι στο χέρι σου το κάθε εφικτό...
Μην μ' αγαπάς υπέρμετρα.. μα μην φθονείς με
Μαζί μου μείνε όσο πρέπει μοναχά
Μήτε αφέντης μου.. μηδέ και δούλος γίνε
Μην προκαλέσεις στην ψυχή μου τη φθορά...
Όπως το σίδερο σκουριάζει κι αργολιώνει
Σβήνει κι άνθρωπος θαρρώ μες στη βροχή
Μα το αστάρι της αγάπης σαν στεγνώνει
Βαφτίζει άφθαρτη μιαν αγαθή ψυχή...
Μην έρθεις πλάϊ μου σαν δεν έχεις να δώσεις
Μα να μην μείνεις σαν δεν πάρεις αρκετά
Τόσο περίπλοκες αγάπης εξισώσεις
Δεν λύνουν εύκολα αισθήματα δειλά...
15-6-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
