| |
Τέρμα η ζήλια
Στη ματωμένη σου οργή παραμιλάς
κι αυτό το πάθος σου κατάντησε μπελάς
ψάχνεις φαντάσματα και μέρα μεσημέρι
ακούς ψιθύρους, όμως είναι το αγέρι
[ τι πας να κάνεις
θα με τρελάνεις
μ’ αυτή τη ζήλια σου ερείπιο με κάνεις
θα με ξεκάνεις
θα με πεθάνεις
τα λογικά σου λίγο - λίγο που τα χάνεις ]R
Την πληγωμένη μου καρδιά δεν την ποθείς
και φυλακή μου είσαι όπου κι αν βρεθείς
μη με κρατάς απ’ το φουρό όπου γυρίζω
κανέναν άντρα από σε, δεν αντικρίζω
R
θα ‘θελα λίγο ν’ ανασάνω μοναχή
στα όριά μου έχει φτάσει η αντοχή
άσε με λίγο, χριστιανέ, να ‘σαι ξοπίσω
που θα με κάνεις, με το ζόρι, ν’ αμαρτήσω
R
(---παραλλαγή------------------- εδώ το τραγούδι βαραίνει & εκτραχύνεται…..
τέρμα τη ζήλια, συμμαζέψου, και σκασμός
αν θες μαζί μου να υπάρχει σεβασμός
το χέρι κόντυνε, μην κάνεις τον καμπόσο
γιατί στο σπάζω, από σένα να γλυτώσω*…
R )
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
