Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δήμιοι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130160 Τραγούδια, 269310 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δήμιοι
 
[align=center][B][I]Δήμιοι

~~~

Το πι΄ όμορφο ποίημα δεν το έγραψα ακόμα
τις πι΄ όμορφες λέξεις μου δεν τις έχω πει
θα βγάλω απ΄ τα στήθη μονάκριβη, σεμνή προσευχή
προτού να προτάξω στην τρέλα το πρώτο μου βήμα...

τα όργανά μου να πετάξετε σε σκύλους
και να δωρίσετε τους στίχους σ΄ εραστές
να αγαπάτε περισσότερο τους μόνους
και με τσιχλόφουσκες να δέσετε πληγές

με καραμέλα να καλύψετε την τρέλα
και σοκολάτες να χυθούν από παντού
να γλυκαθεί λίγο η ψευτιά μας απ΄ το ψέμα
κι αυτοί που αρρώστησαν στερνά να γιατρευτούν

μέσα σε βάζα να συλλέξετε μπισκότα
ούτε χαλάνε κι ούτε λήγουν και ποτέ
κι άμα πουλί τύχει να φτάσει ως την πόρτα
σαν αδερφό να το φιλέψετε μεζέ

τσιλιμπουρδήσαμε σε ολομόναχους καιρούς
κι αφουγκραστήκαμε της ερημιάς τον χτύπο
γιατί όσα θελήσαμε να πάρουμε προικώα
τα πρόλαβαν τ΄ αρπακτικά νωρίς να τα γευτούν

εκείνοι βλέπεις είχαν προνοήσει την συντέλεια
και σκόπευαν να΄ ναι μακρόχρονη η ζωή τους
γι΄ αυτό και ποδοπάτησαν, λεηλάτησαν ατύχους
που βρέθηκαν στο δρόμο τους να τους απομυζούν

σε μόνους καιρούς τους γυρίζω την πλάτη
κι αυτόματα τρέφομαι από μπάσους ψαλμούς
αφού στην αγάπη δε βρήκα στεφάνι
γαβγίζοντας δένομαι με σάπιους λυγμούς

τα υπάρχοντά μου να μοιράσετε σε απόρους
να΄ χουν τουλάχιστον μια νότα για φαΐ
κι όσοι γλυτώσουν από τούτη εδώ τη μπόρα
ν΄ απελαθούν από τη χώρα ως λεπροί

ξεκίνησαν οι εκπτώσεις…
εκπτωτικά κινούμαστε σ΄ αυτή την αγορά
πουλάμε το κορμί μας, τις ιδέες μας με δόσεις
και μένει μία πίκρα απ΄ την κατάθλιψη μετά

είναι που ξεπουλήσαμε φθηνά όλο το βιός μας
για ν΄ αρμενίζουν άλλοι στα δικά μας ιερά
κι εκείνα που πιστεύαμε πως είχανε αξία
λεηλατήθηκαν διαβαίνοντας της πόλης τα σκυλιά

Το πι΄ όμορφο ποίημα δεν το έγραψα ακόμα
τις πι΄ όμορφες λέξεις μου δεν τις έχω πει
θα βγάλω απ΄ τα στήθη μονάκριβη, σεμνή προσευχή
προτού να προτάξω στην τρέλα το πρώτο μου βήμα...

βλέπεις εδώ δε μου χρειάστηκε ΄γαμίδια΄ ν΄ αναφέρω
γιατί είναι μόνα τους τόσο γαμίδια όλα!
είναι οι καιροί τόσο πισώπλατοι σα δήμιοι, αδίστακτοι
κι ώσπου να φτάσει το πρωί τα χάνεις όλα…


Γιώργος_Κ
[align=center][B][I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Ταξίδια
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
04-01-2018 @ 06:14
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο